اکبر قاسمی پیربلوطی - مدرس دانشگاه جامع علوم انتظامی امین (نویسنده مسئول)
حسین بجانی - عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انتظامی و مطالعات اجتماعی فراجا
وحیده السادات فرخجسته - عضو هیئت علمی دانشگاه جامع علوم انتظامی امین
لیلا ثواب - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه شیراز
ایمان دکامین - مدرس دانشگاه جامع علوم انتظامی امین

نهادهای متولی امر آموزش در کشور یا به عبارتی سازمان های آموزشی، الزام ویژه ای به پیاده سازی و نهادینه سازی رویکرد و فرایند مدیریت دانش به منظور ارتقای اثربخشی و بهره وری اقدامات تربیتی و آموزشی خود دارند. همچنین، از آنجایی که تسهیل و تسریع تبدیل داده های پراکنده به اطلاعات، دانش، خرد، مهارت، تخصص و خبرگی و نیز، انتقال و به اشتراک گذاری آنها؛ زمینه ساز تولید محتوای آموزشی و مدیریت صحیح دانش بوده و ضمن افزایش بهره وری کارکنان، موجب ایجاد مزیت رقابتی برای سازمان ها می شود؛ اثربخشی و انعطاف پذیری خاص سازمان های آموزشی در این زمینه، نیازمند درک مطلوب و شناخت مفهوم دانش، مدیریت دانش و فرایند های مربوط به آن است. در این مقاله، که با رویکرد کیفی و استفاده از روش مطالعه اسنادی نگاشته شده؛ ضمن اشاره به مفاهیم مرتبط با دانش و تولید و انتقال آن؛ ملاحظات اساسی فرایند تبدیل دانش ضمنی و تجارب به محتوای آموزشی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد، ترسیم افق های نوین برای سازمان های آموزشی امروزی، در گرو رفع موانع انتقال و به اشتراک گذاری دانش، توجه به الزامات ساختاری و ابعاد محتوایی آن و در مجموع، تحقق مطلوب فرایند مدیریت دانش است.

دانش، مدیریت دانش، سازمان های آموزشی