هاجر جباری - آموزگار مقطع ابتدایی شهر اصفهان
مریم علیجانی احمدآبادی - آموزگار مقطع ابتدایی شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه آموزش ترغیبی با هویت اجتماعی دانش آموزان دبستانی شهر اصفهان بود. روش به کار گرفته شده در پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دبستانی شهر اصفهان (ناحیه ۳)و تعداد نمونه ۳۰۰ نفر و روش نمونه گیری تصادفی می باشد. ابزاهای پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد آموزش ترغیبی(شو، ۲۰۰۳)، و پرسشنامه استاندارد هویت اجتماعی(صفاری نیا و روشن،۱۳۹۰) و پایایی ابزارها به روش آلفای کرانباخ (هویت اجتماعی،۸۴/۰؛ آموزش ترغیبی، بعد شخصی،۸۲/۰ و بعدحرفه ای،۸/۰) می باشد. نتایج نشان داد رابطه بین هویت اجتماعی با آموزش ترغیبی شخصی، و آموزش ترغیبی حرفه ای، مثبت و معنی دار است .نتایج نشان داد آموزش ترغیبی شخصی پیش بینی کننده مثبت و معنی دار هویت اجتماعی دانش آموزان است ، و با یک واحد استاندارد افزایش در آموزش ترغیبی شخصی، ۵۲/۰ واحد استاندارد افزایش در هویت اجتماعی همراه است. همچنین، آموزش ترغیبی حرفه ای پیش بینی کننده معنی دار هویت اجتماعی دانش آموزان نبود است.

آموزش ترغیبی، هویت اجتماعی