سیامک صفری - کارشناسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پارس آباد مغان، ایران
مهدیه مخبر تکمه داش - دانشجوی کارشناسی ناپیوسته مهندسی حرفه ای معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، ایران
فاطمه سیادتی - دانشجوی کارشناسی پیوسته مهندسی معماری، دانشگاه پیام نور واحد تبریز، ایران
محمدرضا پودراتچی اصل - کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین المللی جلفا، ایران
محمد یاری - کارشناسی ارشد مهندسی معماری، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، ایران

گرم شدن کره زمین، نازک شدن لایه ازن به علت استفاده از انواع آلاینده ها، افزایش آلودگی محیط زیست و انقراض گونه های زیستی، باعث شده است تا ضرورت توجه به مسائل زیست محیطی بیشتر گردد. در این میان توسعه به عنوان یکی از بزرگترین عوامل تغییر محیط زیست و در نتیجه آن، ساخت و ساز به عنوان یک صنعت بزرگ که طبق آمار، ۵۰ درصد ذخائر سوختی را صرف می کند، باعث تخریب زمین های کشاورزی، فرسایش خاک، آلودگی محیط زیست و به مخاطره انداختن سلامتی و بهداشت مردم گردیده است و بر بحران انرژی دامن می زند. معماری سبز که یک سبک مدرن ساختمان سازی می باشد، این سبک معماری باعث کاهش اثرات منفی ساختمان ها بر روی محیط زیست شده و استفاده از این نوع معماری باعث سلامتی، رضایت و نشاط افراد ساکن در آنها می شود. معماری سبز، یک رویکرد در ساخت و ساز است که اثرات مخرب روی سلامت انسانها و محیط زیست را کاهش می دهد. صنعت معماری یکی از مهم ترین مصرف کنندگان انرژی و آلاینده های محیطی است. تضمین ثبات اکولوژیکی و پایداری محیطی برای نوع بشر، توسعه معماری سبز یک نیاز فوری است. نحوه طراحی صحیح معماری سبز، کلید ساخت معماری کم مصرف و پایدار است. این مقاله رویه های طراحی معماری سبز و مشکلات موجود در فرآیند طراحی را تجزیه و تحلیل می کند و نحوه استفاده از فناوری مدل سازی اطلاعات ساختمان (BIM) برای مقابله با مشکلات را توضیح می دهد و مراجعی برای طراحی معماری سبز ارائه می دهد.

معماری سبز، ساخت و ساز، اطلاعات ساختمان Bim، مدل سازی، محیط زیست، انرژی.