مهدی بهمنیار - کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه ارویمه
پوریا سهرابی - کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه ارومیه

هدف تحقیق حاضر بررسی میزان آمادگی پذیرش برای TQM دربین کارکنان ادارات کل تربیت بدنی استان خراسان شمالی، رضوی و جنوبی می باشد. حجم نمونه در این تحقیق 205 نفر از کارمندان اداره کل تربیت بدنی سه استان ذکر شده بود. برای پاسخ به سوالات تحقیق از پرسشنامه در بین کارکنان توزیع و سپس جمع آوری گردید و داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای تفسیر داده ها از روش های کیفی استفاده شد. و به منظور تعیین تفاوت میانگین متغیرها، محقق از آزمون های کولموگروف اسمیرنف، آزمون T مستقل، تجزیه و تحلیل واریانس یک طرفه و کروکسال والس در سطح معنی داری 5% استفاده نموده. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد. میزان آمادگی کارکنان برای پذیرش TQM و مولفه هایش در سه سطح پذیرش بالا، متوسط و پایین مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان می دهد کارکنان هر سه استان انتخاب شده با میانگین 128/42 آمادگی بالایی برای پذیرش TQM دارند. نتایج حاصل از فرضیه های پژوهش نشان داد که: 1-هیچگونه تفاوت معنی داری بین میزان آمادگی کارکنان زن و مرد برای پذیرش TQM وجود ندارد. 2- تفاوت معنی داری بین کارکنان با سوابق کاری مختلف وجود دارد. 3- تفاوت معنی داری بین کارکنان با مدرک تحصیلی متفاوت در پذیرش TQM وجود ندارد. 4- تفاوت معنی داری بین کارکنان در پؤیرش مولفه های مختلف TQM بجز بهبود مستمر وجودندارد.

مدیریت کیفیت فراگیر، کیفیت، کارمند، آمادگی پذیرش TQM