هادی یدی تبار - کارشناس ارشد رفتار حرکتی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه رازی
علی حیرانی - استادیار رشته رفتار حرکتی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه رازی
عابدین مرادی - کارشناس ارشد رفتار حرکتی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه رازی

هدف کلی از انجام این پژوهش بررسی و مقایسه تأثیر آموزش مؤلفه های هوش هیجانی بر مهارت های روانی ورزشکاران مرد ماهر و مبتدی رشته کاراته بود. بدین منظور 60 آزمودنی پسر با دامنه سنی 17-24(30 کاراته کار ماهر و 30 کاراته کار مبتدی) پس از شرکت در پیش آزمون و با توجه به نمره پیش آزمون به طور تصادفی در چهار گروه 15 نفره (2 گروه ماهر، آموزش و کنترل، و 2 گروه مبتدی، آموزش و کنترل) گمارده شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه خودسنجی انستیتوی ورزش استرالیای جنوبی بود که شش مهارت روانی ورزشکاران شامل انگیزش، تمرکز، اعتماد به نفس، کنترل حالات روانی، هدف گزینی، تصویرسازی ذهنی را طی سه مرحله ( یک مرحله قبل از آموزش، یک مرحله بعد دوره اول آموزش و نهایتا پس از دوره دوم آموزش) مورد ارزیابی قرار می داد. نتایج گروه ماهر در پایان دوره اول آموزش نشان داد که در سه مؤلفه ( اعتماد به نفس، کنترل حالات روانی و هدف گزینی) و در پایان دوره دوم آموزش در تمامی مؤلفه ها نسبت به پیش آزمون پیشرفت معناداری داشتند (p<%5) همچنین نتایج گروه مبتدی در پایان دوره اول آموزش نشان داد که افراد گروه آموزشی در پنج مؤلفه ( اعتماد به نفس، کنترل حالات روانی، هدف گزینی، انگیزش و تمرکز) و در پایان دوره آموزش در تمامی مؤلفه ها نسبت به پیشرفت معناداری نشان دادند (p<%5). اما در هر دو سطح ماهر و مبتدی افراد گروه کنترل هیچگونه پیشرفت معناداری نداشتند(p<%5). بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش هوش هیجانی در هر دو گروه ماهر و مبتدی فارغ از سطح مهارتشان سبب بهبود مهارت های روانی آن ها می شود.

انگیزش، تمرکز، اعتماد به نفس، کنترل حالات روانی، هدف گزینی، تصویرسازی ذهنی