سعیده خسروی پویا - کارشناسی، آموزش ابتدایی، دانشگاه پیام نور سبزوارآموزش و پرورش ناحیه یک مشهد، دبستان دخترانه عادل

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش آموزش و پرورش در پیشگیری از آسیب های اجتماعی می باشد. این تحقیق با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای - اسنادی بوده است . نکته ای که بسیاری از کارشناسان بر آن تاکید دارند اهمیت نقش آموزش وپرورش در بخش پیش گیری از آسیب های اجتماعی است . آموزش وپرورش گستردهترین دستگاه فرهنگی کشور است که به طور مستقیم جمعیتی بزرگ را تحت پوشش قرار داده است . ضمن آنکه این مجموعه ابزارهای لازم برای تنظیم و یا کنترل آسیب های اجتماعی را دارد و می تواند از ساعاتی که دانش آموزان در مدرسه حضور دارند استفاده کرده و برای مقابله با آسیب ها برنامه ریزی کند. آموزش وپرورش می تواند پدر و مادرها را در قالب انجمن اولیا و مربیان جمع کند و برای مقابله با آسیب های اجتماعی فرزندانشان، آگاهسازی داشته باشد. آموزش وپرورش، در جهت مدیریت آسیب های اجتماعی ، برنامه های مختلفی را در سطح مدارس اجرا می کند که محور و رویکرد آنها، پیشگیری اولیه است که در قالب های متنوع آموزشی ، فرهنگی و ترویجی ، طراحی و به اجرا در می آید. پیشگیری اولیه به این معناست که تلاش کنیم مهارتها و توانمندی های کودکان و نوجوانان را برای مراقبت از خود در برابر رفتارهای پرخطر و آسیب های اجتماعی ارتقاء بدهیم . در رابطه با اهمیت این موضوع در مدارس، محقق به بررسی عوامل پیدایش آسیب های اجتماعی در بین دانش آموزان و راهکارهای پیشگیری از آن پرداخته است . بهترین راه برای برخورد با این موضوع به جای حذف و رفع تک تک این عوامل ، توانمند کردن دانش آموزان برای برخورد و مواجه با آن ها در صورت مقابله با این عوامل می باشد.

آسیب های اجتماعی ، کنترل، پیشگیری ، آموزش و پرورش