سوگند رهنمائی - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدائیمرکز آموزش عالی فرهنگیان عترت واوان
سعید منتظمی بسطام - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسیدبیر ادبیات آموزش و پرورش شهرستان ها استان تهران

آموزش و پرورش از مهم ترین نهاد هایی است که تنها راه کمال انسان به سوی سعادت و خوشبختی و زمینه ساز رشد فکری و اخلاقی انسان های یک جامعه پویا است ،امروزه آموزش زبان بخش مهمی از برنامه ی درسی دانش آموزان را به خود اختصاص می دهد و مربیان هنگام شمردن وظایف آموزش و پرورش، زبان آموزی را در سرلوحه این وظایف قرار میدهند. در مناطقی به علت تفاوت گویش بسیاری زبان فارسی را زبان دوم خود تلقی می کنند به همین علت مشکلاتی در به کار بردن این زبان به خصوص در امر تحصیل و روند آموزشی دارند که موجب افت تحصیلی و احتمالا ترک تحصیل می شود. با این وجود اختلالالت آموزشی به خصوص در دوره ی اول ایتدایی اجتناب ناپذیر است ؛ زیرا زبان، بعنوان ابزار و شرط اصلی آموزش در این جا به سدی بدل شده است که خود به عنوان مانع آموزش و انتقال اطلاعات عمل می کند و گاها عامل مشکلات عاطفی و روانی تعداد زیادی از دانش آموزان غیر فارسی زبان می شود. بعضا مرم فکر می کنند که یادگیری زبان دیگری به غیر از زبان مادری باعث پایین آمدن سطح هوشی کودکان می شود ، اما تحقیقات مختلفی نشان داده است که این پیش فرض یک گمانه غلط است و همچنین آموزش های یک ماهه پیش دبستانی تاثیر مثبتی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه اول مناطق دوزبانه دارد و باعث انس بیشتر دانش آموزان با مدرسه و کاهش گویش محلی در جریان آموزش میگردد.روش پژوهش در مقاله حاضر با استفاده از شیوه کتابخانه ای و با استناد بر منابعی چون ؛ مقالات داخلی و خارجی ،کتب و مطالب مفید دیگر روانشناسان به بررسی و تحلیل نقش دوزبانگی بر تحصیل دانش آموزان ابتدایی پرداخته شده است و اهمیت آن نیز بررسی شده است .

زبان ، دوزبانگی ، آموزش و پرورش ، کودکان ابتدایی