مهدی کریمی مزیدی - کارشناسی ، آموزش ابتدایی ، دانشگاه فرهنگیان شهید رجایی شیراز اداره آموزش و پرورش شهرستان فسا، آموزشگاه پژوهنده فرهنگیان نحوی فسوی
سلمان ارجمندمزیدی - کارشناسی ، آموزش ابتدایی ، دانشگاه فرهنگیان شهید رجایی شیراز اداره آموزش و پرورش شهرستان فسا، آموزشگاه پژوهنده فرهنگیان نحوی فسوی

سبک فرزندپروری به رویکرد و راهبردهایی اطلاق می شود که والدین برای تربیت و پرورش فرزندان خود به کار می برند. این شامل ترکیبی از نگرش ها، رفتارها و روش های انضباطی است که توسط والدین در تعامل با فرزندان خود به کار می رود . هر سبک فرزندپروری دارای ویژگی های متمایزی است که می تواند به طور قابل توجهی بر رشد، رفتار و رفاه کلی کودک تاثیر بگذارد. درک این سبک ها می تواند به والدین کمک کند تا در مورد نحوه تعامل و راهنمایی فرزندان خود هنگام عبور از چالش های والدینی ، تصمیم گیری آگاهانه بگیرند. کودکان باید به گونه ای تربیت شوند که رشد و رفاه همه جانبه آنها را ارتقا دهد و رشد فیزیکی ، عاطفی ، اجتماعی ، فکری و اخلاقی آنها را تقویت کند. با گنجاندن اصول پرورش در رویکرد فرزندپروری، مراقبان می توانند محیطی پرورشی و حمایتی ایجاد کنند که رشد همه جانبه کودکان را ارتقا می دهد و آنها را برای رشد در بزرگسالی آماده می کند. فرزندپروری شامل ارائه محبت ، حمایت و راهنمایی به کودکان، آموزش ارزش ها، تعیین مرزها و الگوی مثبت بودن است . همچنین شامل برآوردن نیازهای فیزیکی ، عاطفی و مالی آنها می شود.

فرزند پروری، خانواده، والدین ، سبک زندگی ، پرورش