میکائیل علی پور - دکتری برنامه ریزی درسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
کمال محبوبی - کارشناس ارشد برنامه ریزی آموزشی، مدرس مدعو دانشگاه پیام نور، بوکان، ایران
فرهاد صادق باری - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی، آموزش و پرورش، ارومیه، ایران
آیسان صادق نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، آموزش و پرورش، ارومیه، ایران

توجه به جایگاه و حقوق افراد با نیازهای ویژه یکی از مسایل بسیار اساسی و حایز اهمیت بالاست ،که در آموزه های اسلامی و به خصوص در کتاب پر ارج نهج البلاغه تاکید بسیار فراوانی بر آن شده است .که بهره گیری و به کارگیری این رهنمودهای ارزشمند و حکیمانه ، سبب شناسایی جایگاه افراد با نیازهای ویژه و حقوق آن ها در سطوح مختلف جامعه و به خصوص در عرصه تعلیم و تربیت می شود. هدف تحقیق حاضر واکاوی جایگاه افراد با نیازهای ویژه در نامه ۵۳ نهج البلاغه و کاربردهای آن در عرصه تعلیم و تربیت می باشد. در پژوهش پیش رو ، از رویکرد کیفی و روش تحقیق توصیفی -تحلیلی استفاده شده است . در این راستا، با استفاده از منابع مختلف و با مراجعه به کتب ،مقالات،آیات ،روایات و احادیث ، به واکاوی و کنکاش این مبحث مهم در نهج البلاغه اقدام شده است وبه استنتاج از مطالب پرداخته شده است . نتایج تحقیق حاضر، بیان گر تاکید و سفارش اکید حضرت امام علی (ع)، بر توجه و حساسیت نسبت به افراد با نیازهای ویژه و حفظ شان و پاسداشت جایگاه آن ها در جامعه و در بین همگان می باشد، که می توان با بهره گیری از این هنمود های ارزشمند، با نگاهی دقیق و جامع به ایجاد یک جایگاه رفیع و ترسیم افقی بلند برای افراد با نیازهای ویژه در عرصه تعلیم و تربیت اقدام نمود.

نهج البلاغه ،جایگاه و حقوق،افراد با نیازهای ویژه،تعلیم و تربیت .