محمدعلی حیدری - استادیار الهیات دانشگاه آزاد نجف آباد

موضوع تحقیق روشهای فقه پژوهی فقیهان صاحب مکتب فقهی است فقیهان صاحب مکتب دراصطلاح فقهی به فقیهان اطلاق می گردد که درعصر ودوره خود درمورد احکام شرعی فرعی اسلامی با دیدگاهی نو دراستنباط و استخراج احکام فتوی داده و این فتاوی به همراه مقام علمی آنان موجب تمایز آنها ازعلمای قبل ازخود و رفعت درجه آنها دربین معاصرین خود گردیدبه حدی که علمای هم عصر انان دراحکام اسلامی نظیر ازخود ابراز نمی داشتند و این عدم ابزار شاید به علت درک عظمت علمی آن فقیه و اعتماد به ارا او بوده یا به خاطر احساس عجز درمقام استحکام مبانی فقهی آن فقیه بوده و یا اینکه اظهار نظر درمقابل مقام علمی آن فقیه را توهین و اهانت به مقام علمی او دانسته و لذا این عوامل دست به دست هم داده و موجب امتیاز آن فقیه درعصر خود و پیروی دیگران دراعصار پس از او و موجب ظهور یک مکتب فقهی که اساس آن به دیدگاه ها و نظرات فقهی آن فقیه منتهی شده میگردد سوال اصلی دراین تحقیق این استکه روش های فقه پزوهش فقیهان صاحب مکتب کدامند و کدام یک از این روشها جوابگوی مسائل فقهی اجتماعی و فرهنگی درجامعه و موفقتر بوده است و با این فرضیه که پویایی فقه و جوابگویی مسائل جدید دردوره هیی محقق و ظهور بیشتر داشته که فقها با بهره گیری ازمنابع فقهی ازجمله آیات روایات اجماع به خصوص عقل و با تکا به روشهای اجتهادی و تاثیر دادن مقتضیات زمان و مکان دراستخراج و استنباط احکام گام نهاده و مکتب جدیدی را با توجه به آن روش و مقام علمی خود پایه گذار نموده اند ازروش توصیفی و تحلیل با مطالعه کتب مجلات و مراجعه به سایت های مرتبط به تحقیق پردخته و فرضیه را به اثبات واین نتیجه حاصل شده که روشهایی موجب رشد بالندگی شده که فقیهان علاوه برداشتن مقام والای علمی جرات و جسارت داشته و بادرنظر گیری تاثیرمتقضات زمان وحکام وتاثیر عقل به استنباط احکام شرعی اهتمام ورزیده اند.

فقه ، مکتب ، روش ، فقه پژوهی - فقیه