راضیه رمضانی - لیسانس علوم اجتماعی
نعیمه بختیاری - لیسانس علوم اجتماعی
فرزانه ابراهیمی - لیسانس علوم اجتماعی

درس یا درسهای مورد تدریس معلم باید از نظر جایگاهشان در مجموعه دانش و در ارتباط با سایر علوم به خوبی روشن و قابل فهم باشد . اهداف عینی باید به دقت معین شده باشند تا معلم را در انتخاب محتوا و تجارب یادگیری رهنمون کند . امکانات ، وسایل کمک آموزشی و وسایل طراحی شده برای تدریس از ملزومات اصلی برنامه های آموزشی هستند.عنصر اصلی برنامه ریزی درسی محتوای درس است . تشخیص مهارتها و دانشی که فراگیر باید کسب کند مطلبی نیست که بتوان به سهولت از آن گذشت . پژوهشگران آموزشی و دانشمندان برای پاسخ به این سوال که :" چه عناصر و مهارتهای علمی مناسب در برنامه درسی گنجانیده شده " ، رویه های نظام مندی به وجود آورده اند . از آنجا که معمولا امر تعیین محتوای درسی به هنگام تدوین برنامه درسی دوره یا مدرسه انجام نمی گیرد اغلب مدرسان به ویژه گروه تازه کارتر، در فرایند تعیین محتوای درسی درگیر نمی شوند . تدریسی که در آن بر فعالیت شاگرد تاکید گردد تدریس فعال نامیده می شود . روش فعال روشی است که در آن دانش آموزان در جریان یاددهی – یادگیری نقش فعالی بر عهده دارند . به بحث می پردازند ، مسایل را حل و تمرین می کنند و با استفاده از راهنمایی های معلم به کسب تجربه می پردازند و به عبارتی تعاملی دو طرفه بین معلم و شاگرد وجود دارد . در روش های فعال معلم نقش راهنما و هدایت کننده را ایفا می نماید . در حالی که در روش های غیر فعال وظیفه اساسی بر دوش و عهده معلم می باشد . شاگرد در جریان یادگیری نقش موثری خواهد داشت و در واقع مطالب مورد بحث را یاد خواهد گرفت.

یادگیری مشارکتی، مهارت های اجتماعی، عملکرد تحصیلی، تدریس، یادگیری، محتوای درسی