محمد آزادیان - سطح ۳ حوزه علمیه قم
نورالدین حضرتی - کارشناسی روانشناسی عمومی دانشگاه پیام نور
امین ابوالعباسی - الهیات و معارف اسلامی گرایش فلسفه و کلام اسلامی
طیبه غلامی - کارشناسی دینی و عربی دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب

در حوزه آموزش و پرورش، استفاده از روش ها و راهکارهای مختلفی برای تربیت دانش آموزان و ارتقای مهارت های آنان وجود دارد. یکی از این روش ها، آموزش مبتنی بر مسئله است که از رویکردهای نوین در فرآیند آموزش بهره می برد. توانایی حل مسائل و انعطاف پذیری در مواجهه با چالش های اجتماعی، مهارت هایی است که برای توسعه و توسعه دانش آموزان بسیار اساسی است. آموزش مبتنی بر مسئله، این مهارت ها را در دانش آموزان تقویت می کند و آنان را برای مواجهه با مسائل و چالش های اجتماعی آماده می سازد. بنابراین، توجه به این روش آموزشی و درک اهمیت آن در توسعه اجتماعی دانش آموزان بسیار حائز اهمیت است. هر چقدر که مهارت های حل مسئله و انعطاف پذیری در دانش آموزان تقویت شود، توانایی آنان در مواجهه با چالش های اجتماعی و تاثیرگذاری مثبت در جامعه افزایش می یابد. با این وجود، پژوهش های کافی در خصوص نقش آموزش مبتنی بر مسئله در توسعه اجتماعی دانش آموزان انجام نشده است و این موضوع همچنان نیازمند بررسی و تحلیل بیشتر است. این مقاله به بررسی و تحلیل نقش آموزش مبتنی بر مسئله در توسعه اجتماعی دانش آموزان می پردازد. در این بررسی، ابتدا اهمیت این روش آموزشی در تربیت دانش آموزان برای مواجهه با چالش های اجتماعی بررسی می شود. سپس، مسائل و چالش های موجود در این زمینه مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد و راهکارهایی برای توسعه و بهبود این روش آموزشی ارائه می شود. در انتها، اثرات و نتایج استفاده از آموزش مبتنی بر مسئله در توسعه اجتماعی دانش آموزان مورد ارزیابی قرار می گیرد.

آموزش مبتنی بر مسئله، توسعه اجتماعی، معلم، دانش آموزان