زهرا جعفری نیا - کارشناسی علوم تربیتی
علیرضا جعفری نیا - کارشناسی مشاوره

هر نظام آموزشی نیازمند به یادگیری است. یکی از بهترین روش هایی که می توانیم از آن برای دستیابی به اهداف خود استفاده کنیم، پیشرفت تحصیلی با استفاده از ایجاد خلاقیت در شیوه زندگی خود است. خلاقیت در واقع فرآیندی است که از آن به منظور بر طرف کردن و یا پیدا کردن راه هایی برای حل مشکلات، کمبود ها و مسائل استفاده می شود. به عقیده گیلفورد تا زمانی که انسان ها به مشکلاتی در زندگی برخورد نکنند و زندگی آن ها از روند معمولی و عادی خود خارج نشود، خلاقیتی در آن ها به وجود نخواهد آمد، اما زمانی که به مشکلات برخورد می کنند و به دنبال چاره ای برای حل آن هستند، فرآیند اعمالی و فکری که برای بر طرف سازی آن به کار می گیرند، خلاقیت نامیده می شود. انسان های هوشمند دارای کنجکاوی بیشتری خواهند بود، زیرا انگیزه کنجکاوی، زیر بنای خلاقیت در پیشرفت تحصیلی خواهد بود. هوش و خلاقیت دو عامل فکری جدا گانه هستند. خلاقیت می تواند توسط معلمان در دانش آموزان رشد داد شود و یا آن را سرکوب کرد، هر چقدر علم و دانش در جامعه رشد کند، جامعه هم پیشرفت می کند، ولی فقط علم به خودی خود نمی تواند نیازهای آینده جامعه را برطرف کند، در کنار پیشرفت علم و دانش نیروی قدرتمند خلاقیت است که می تواند مشکلات و مسائل را از سر راه بردارد. حال سوالی که در این جا مطرح است این می باشد که نقش خلاقیت در پیشرفت تحصیلی چیست؟ اما قبل از این که به این موضوع بپردازیم ابتدا باید بدانیم چطور می شود در دانش آموزان خلاقیت را ایجاد کرد یا پرورش داد. دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که خلاقیت را می توان هم آموزش و هم پرورش داد. بدون شک با داشتن روش صحیح و الگوی مناسب در تعلیم و تربیت می توانیم کاری کنیم تا افراد خلاق بیشتری به جامعه معرفی شوند و خلاقیت در پیشرفت تحصیلی بر زندگی تمامی کودکان حاکم شود. در این مقاله سعی شده است عوامل موثر در خلاقیت شناسایی و راهکارهایی برای پرورش این توانایی در دانش آموزان ارائه شود.

واژگان کلیدی: خلاقیت، پیشرفت تحصیلی، موانع خلاقیت