مسعود مشیدی - دانشجوی دکتری زبانشناسی، دانشکده زبان های خارجی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
بتول علی نژاد - دانشیار، گروه زبانشناسی، دانشکده زبانهای خارجی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

رسایی و جنبه­های مختلف آن علاوه بر تاثیر بر ساختار هجا در مواردی می­تواند به­عنوان محرک وقوع برای برخی فرایندهای واجی و واژ- واجی زبان ایفای نقش کند. مبنای تحلیل رسایی­بنیاد این فرایندها در این است که ابتدا درجه رسایی واج­های زبان به صورت سلسله مراتبی مشخص شود. برای این منظور،  ابتدا با توجه به بنیان­های نظری ارائه شده پیرامون رسایی، جدول سلسله مراتب رسایی واج­های زبان فارسی به صورت یک فرضیه مطرح شد. سپس براساس روش تحقیق پارکر(۲۰۰۸) همه ۲۳ همخوان زبان فارسی در جایگاه آغازه و در جایگاه پایانه هجای CVC در بافت های یکسان به کار رفت. ۶ واکه زبان فارسی نیز در بین دو همخوان مشترک قرار گرفت. همه داده­ها، در قالب جملات حامل توسط ۱۰ گویشور تک­زبانه فارسی­زبان سه بار خوانده و ضبط ­شد و توسط نرم افزار پرت تقطیع و اندازه­گیری شد. تمامی واج­های هدف از نظر چهار پارامتر شدت، دیرش، بسامد پایه و سازه اول (با توجه به طبقات آوایی مختلف) اندازه­گیری شدند. تحلیل آماری داده­های زبان فارسی و مقایسه آن با نتایج پارکر(۲۰۰۸)  نشان داد که رسایی واجهای زبان فارسی با مدل وی منطبق است. بدین معنی که شدت مهمترین همبسته فیزیکی رسایی است و براساس آن مدل سلسله مراتب رسایی زبان فارسی ارائه شد. به دلیل  محدودیت فضا در این مقاله صرفا نتایج آماری مربوط به متغیر شدت ارائه می­شود.

رسایی, شدت, درجه رسایی, سلسله مراتب رسایی پارکر(۲۰۰۸)