شهلا شریفی - دانشیار گروه زبان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
نرجس بانو صبوری - دانشیار گروه زبان شناسی و زبان های خارجی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

این پژوهش در چارچوب زبان­شناسی حواس انجام گرفته است. زبان­شناسی حواس رابطه حواس و زبان را بررسی می­کند و به این موضوع می­پردازد که هر زبان شناخت حسی را چگونه و به چه میزان رمزگذاری می­کند و تفاوت زبان­ها از این نظر چیست. در این پژوهش با استفاده از سلسله­مرتبه متوسط قدرت درکی حواس که توسط لینوت و کانل (۲۰۰۹)  ارائه شده است، به بررسی بسامد صفات حسی و هم­نشینی اسامی و صفات حسی در پنج داستان کوتاه معاصر سبک رئال (۱۴۷۰۳ واژه) و چهار داستان کوتاه معاصر سبک سوررئال با تعداد واژه برابر پرداخته شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که بیش­ترین صفات حسی در هر دو سبک رئال و سوررئال، مربوط به حس بینایی و کم­ترین مربوط به حس بویایی است و سه حس دیگر در بین این دو قرار دارند؛ بنابراین، سلسله­مرتبه لینوت و کانل (۲۰۰۹) درباره هر دو سبک با یک تفاوت در جایگاه دو حس شنوایی و چشایی مصداق دارد؛ اما تعداد صفات حسی در همه حواس در سبک رئال به­طور قابل­ملاحظه­ای بیش­تر از سوررئال است که می­تواند به­عنوان یک مولفه ممیز سبک در نظر گرفته شود. درباره نظر لینوت و کانل (۲۰۰۹) و وینتر (۲۰۱۹) در خصوص بسامد بالاتر اسامی و صفات حسی هم­حوزه، داده­های این پژوهش موید قوی برای این نظر نبوده­اند.

زبان شناسی حواس, سلسله مرتبه متوسط قدرت درکی, حواس پنج گانه, صفات حسی