غلامرضا مرادی - استادیار، شهرسازی، دانشگاه سلمان فارسی کازرون
علیرضا مرادی کهواده - کارشناسی شهرسازی، دانشگاه خلیج فارس

بافت تاریخی نشانگر هویت و نماد هر شهر از گذشته تا حال حاظر می باشد. بافت تاریخی هر شهر همانند اثر انگشت، هویت و شخصیت خاص خود را دارا می باشد و این منحصر به فرد بودن عنصر جذابی در صنعت گردشگری و جذب گردشگر برای دیدن و مشاهده از یک آثر هنری خاص که از دیرباز پا برجا بوده است و همانندی ندارد. می باشد. هدف پژوهش حاضر، تبدیل بافت تاریخی شهر بوشهر به قطب گردشگری-فرهنگی است. این پژوهش از نوع کاربردی و روش آن توصیفی - تحلیلی می باشد. داده ها و اطلاعات بصورت اسنادی و میدانی (پرسشنامه) جمع آوری شده است. روش نجزیه و تحلیل در این پژوهش آزمون T-TEST بوده که شاخص هایی همچون زیبایی بصری، میزان نظافت، میزان روشنایی، میزان دسترسی و خوانایی، کاربری های شبانه. بستر تاریخی. فضای سبز و میزان جاذبه های گردشگری را در شهر بوشهر با درنظر گرفتن حجم نمونه که ۱۷۲ نفر می باشد، مورد بررسی قرار می دهد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که بافت تاریخی شهر بوشهر از نظر شاخص های ذکر شده در وضعیت نزدیک به متوسط قرار دارد. همچنین بافت تاربخی شهر بوشهر از نظر شاخص های بررسی شده دارای تفاوت معناداری از میانگین است.

بافت تاریخی، بافت فرسوده، گردشگری، فرهنگی، شهر بوشهر