مقایسه اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر اصلاح طلاق عاطفی در خشونت خانگی زنان خانه دار و شاغل
عنوان مقاله: مقایسه اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر اصلاح طلاق عاطفی در خشونت خانگی زنان خانه دار و شاغل
شناسه ملی مقاله: ICRSIE08_310
منتشر شده در هشتمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی و پنجمین کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی آسیا در سال 1402
شناسه ملی مقاله: ICRSIE08_310
منتشر شده در هشتمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی و پنجمین کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی آسیا در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
فاطمه ملکی
عارفه خراسانی زاده
خلاصه مقاله:
فاطمه ملکی
عارفه خراسانی زاده
هدف: این پژوهش باهدف مقایسه اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار بر اصلاح طلاق عاطفی در خشونت خانگی زنان
خانه دار و شاغل صورت پذیرفت .
روش: این پژوهش، نیمه آزمایشی به همراه گروه های آزمایش و گواه با طرح پیش آزمون و پس آزمون است. جامعه
آماری را کلیه زنان خانهدار و شاغل آسیب دیده از خشونت خانگی مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده شهر قم در
پائیز سال ۱۴۰۱ تشکیل دادند و حجم نمونه آماری به تعداد ۳۰ نفر از زنان خانه دار و شاغل آسیب دیده از خشونت
خانگی بودند که با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به روش جایگزینی تصادفی در دو گروه
آزمایش (۱۵ نفر) و گروه گواه (۱۵ نفر) جایگزین شدند. باتوجه به اینکه دینر و همکاران (۲۰۰۶) و دلاور (۱۳۹۳) حداقل
عضو نمونه را برای طرحهای نیمه آزمایشی برای هر گروه ۱۵ نفر برآورد میکنند، در این پژوهش نیز در هرکدام از
گروه های آزمایش و گواه ۱۵ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سنجش طلاق
عاطفی گاتمن (۲۰۰۸) و پرسشنامه خشونت خانگی علیه زنان (۲۰۰۰) بود. جلسات زوج درمانی هیجان مدار در طی ۸
جلسه ۹۰ دقیقه ای (هر هفته یک جلسه) صورت گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس
چندمتغیره و تک متغیره بهره برده شد .
یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد تفاوت معنی داری در ترکیب خطی نمرات طلاق عاطفی و
خشونت خانگی با توجه به گروه وجود دارد و مجذور اتا نیز نشان داد که ۵۲ درصد از واریانس طلاق عاطفی و ۶۹/۸
درصد از واریانس خشونت خانگی توسط متغیرهای گروه بندی (افراد گروه های آزمایش و گواه) تعیین می شود. براساس
نتایج، نمرات متغیرهای طلاق عاطفی و خشونت خانگی زنان خانه دار و شاغل آسیب دیده از خشونت خانگی شهر قم که
در این پژوهش در گروه آزمایش حضور داشتند، در مرحله پس-آزمون نسبت به گروه گواه کاهش داشته است و این
کاهش نمرات در متغیرهای طلاق عاطفی و خشونت خانگی زنان آسیب دیده از خشونت خانگی حاکی از تاثیر مثبت
رویکرد درمانی مبتنی بر زوج درمانی هیجان مدار است.
نتیجه گیری: باتوجه به نتایج بدست آمده در مطالعه حاضر، می توان چنین نتیجه گیری کرد که طلاق عاطفی ناشی از
تجربه خشونت خانگی در زنان خانهدار و شاغل، تاثیرپذیر از عوامل هیجانی است و میتوان با استفاده از رویکردهای
زوج درمانی هیجانمدار در اصلاح طلاق عاطفی گام های موثری برداشت.
کلمات کلیدی: زوج درمانی هیجان مدار، طلاق عاطفی، خشونت خانگی، زنان خانه دار، زنان شاغل
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1947970/