فاطمه صحرائی - دستیار آموزشی، دکتری مالی، گروه حقوق مالی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
جعفر جمالی - استادیار گروه مدیریت مالی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
حمیدرضا وکیلی فرد - دانشیار گروه حسابداری، دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
علی زارع - استادیار گروه حقوق، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
سیدیعقوب زراعت کیش - دانشیار گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده علوم کشاورزی و صنایع غذایی مهندسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

جلوگیری از ورشکستگی با عنوان «پیشگیری از ورشکستگی» بیش از پیش، مورد توجه نظام های حقوقی قرار گرفته است. عنوان مذکور بر حالتی صدق میکند که شرکتی تجاری به وضعیت ورشکستگی نزدیک میشود و در آستانه صدور حکم ورشکستگی قرار می گیرد و حال چگونه میتوان شرکت مزبور را از این وضعیت نجات داد. با وجود اهمیت بالای این مسئله باید گفت، در حقوق ایران، عملا ساز و کارهای مفید و موثری برای پیشگیری و نهاد بازسازی پیش بینی نشده است و هنوز به روشهای سنتی و ناکارآمد عمل میشود و در این حوزه اقدام موثری صورت نپذیرفته است. با بهره گرفتن از مفاهیم مالی و حقوقی می توان برای پیشگیری از ورشکستگی و تقلیل ریسک ورشکستگی شرکتها، راهکارهای کارآمدتری ارائه نمود. همچنین، آشنایی ارکان شرکت با مسئولیت های خود و قوانین و مقررات مرتبط با توقف و ورشکستگی باعث می شود، در پیشگیری از ورشکستگی از راهکارهای اثرگذارتر و متنوع تری بهره مند شوند. به عبارت دقیق تر، نتایج این تحقیق، ضرورت استفاده از علوم بین رشته ای را در ارئه راهکارهای اثربخش تر یادآور می شود. به طوریکه، ترکیب مباحث مالی و حقوقی می تواند منجر به شناسایی راهکارهایی با کارایی بالاتر در پیشگیری از ورشکستگی گردد.

دلایل ورشکستگی، پیشگیری از ورشکستگی، ابزارهای پیشگیری از ورشکستگی، ادغام، قرارداد ارفاقی پیشگیرانه