بهروز نصیری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری گرایش معماری دانشگاه علم و فرهنگ تهران

امروزه شاهد ساخت و ساز سریع مجتمع های مسکونی در سطح شهرها می باشیم. این مجتمع ها به واسطه اینکه سکونتی جمعی را در خود جای می دهند می توانند محمل تعاملات میان ساکنین خود باشند. مجاورت می تواند شروع یک رابطه اجتماعی باشد. ادراک انسان تحت تاثیر عناصر محیطی مکان سکونتی و فرهنگ رایج بین ساکنین شکل می گیرد. بنابراین، زندگی و ادراک انسا نی تعامل یا تفاعل مستمر بین ساختار ادراکی و عوامل محیطی و فرهنگی او است. بخش های مربوط به درک فضا اختصاص به حواس انسانی دارد که پایه روانشناختی مشترک ب ین تمام انسان هاست ولی فرهنگ بدان ساختار و مفهوم می بخشد. همین پایه حسی پیش فرهنگی است که محقق بایستی در مقایسه الگوهای همجواری یک فرهنگ با همان الگوهای فرهنگ دیگر به کار گیرد. هدف این پژوهش جستج وی رابطه میان و یژگی های تاثیرگزاری عناصر کالبدی مجتمع مسکونی و تعاملات اجتماعی میان ساکنین آنها و استخراج احکام تاثیرگذار بر این فاکتور می باشد.

مجتمع مسکونی، آرامش روانی، تعاملات اجتماعی، الگوی فرهنگ