مهدی آقائی - دانشجوی دکتری مهندسی سازه، گروه مهندسی عمران، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
نورالدین زارعی - مربی گروه عمران، واحد اسلام آبادغرب، دانشگاه آزاد اس لامی، اسلام آبادغرب، ایران

پایایی یا دوام بتن ساخته شده از سیمان پر تلند، به توانایی بتن برای مقابله با عوامل جوی ، حملات شیمیایی ، سایش ، فرسایش و هرگونه فرآیند منجر به تخریب اطلاق می شود. بنابراین، بتن با دوام ، بتنی است که شکل اولیه ، کیفیت و قابلیت خدمت دهی خود را د ر شرایط اش حفظ کند . هیچ مصالحی بطور ذاتی بادوام نیست ، د ر نتیجه عوامل محیطی ، ریز ساختار مصالح و متعاقب آن ، خواص این مصالح با گذشت زمان تغییر می کند . یک ماده ، وقتی به انتهای عمر خدمت دهی خود می رسد که خواص آن ، تحت شرایط مفروض استفاده از آن، به حدی آسیب دیده باشد که ادامه استفاده از آن ، ناایمن یا غیر اقتصادی شناخته شود . در حال حاضر، در طراحی سازه ها، مشخصات دوام مصالح مورد نظر ، همانند سایز مشخصات و ویژگی های آن ، نظیر ، همانند سایر مشخصات و ویژگی های آ ن ، نظیر خواص مکانیکی و هزینه و قیمت اولیه ، مورد ارزیابی قرار می گیرد . دوام ، علاوه بر ابعاد فنی ، از نقطه نظر تاثیرات اقتصادی و اجتماعی آن نیز مد نظر قرار می گیرد. افزایش روز افزون هزینه های تعمی ر یا جایگزینی سازه ها ، ناشی از خرابی مصالح بخش عمده ای از کل هزینه ساخت و ساز را به خود اختصاص می دهد و لذا لازم است مه به مسئله دوام توجه کافی شود. این پژوهش که بصورت تحلیلی توصیفی با استفاده از منابع کتابخانه ای صورت گرفته است و از نتایج کلی این تحقیق ، افزایش دوام بتن در برابر فرسایش با تغییر در پارامترهای طرح مخلوط بتن مانند افزایش سختی و ابعاد سنگدانه ، استفاده بهینه از افزودنی های معدنی و الیاف که با قرارگیری مناسب در سطح میتواند باعث بهبود مقاومت در برابر سایش شود. استفاده بیش از حد از آب در اختلاط بتن ، انتخاب نامناسب نوع سیمان پرتلند، عملکرد ضعیف در اجرا، بتن آماده ی ضعیف ، استفاده از سنگدانه های آلوده و کم کیفیت و کیورینگ ناکافی، تماما به بتن دوام پایینی می بخشند. چنین بتنی در برابر فرسایش نرمال و سایر پیشامد ها مقاومت پایینی خواهد داشت.

سازه های بتنی هیدرولیکی، آسیب فیزیکی، مقاومت سایشی، دوام ، بتن