مدیریت دانایی و توسعه سرمایه های فکری زیر ساخت جهانی شدن

یکی از عوامل مهم در توسعه پایدار، توسعه نیروی انسانی است. ایجاد فضای مناسب برای رشد فعالیت های نوآورانه و ظرفیت های فنی و کارآفرین به منظور تبدیل اقتصادی بر منابع طبیعی به اقتصادی متنوع و متکی بر فناوری مستلزم ارتقای مستمر سطح دانش کارکنان با ایجاد و استفاده از فناوری روز است. به منظور ایجاد شرایط مناسب برای باروری سرمایه های انسانی و شکل دهی سرمایه های اجتماعی کارآمد مدیریت دانش به عنوان ابزار و منبع حیاتی در هزاره سوم عنوان شده است. امروزه کارگیران، تکنسین و مهندسان ناچار به فراگیری و آموختن دانش روز هستند. مدیران موفق با آرزوی پدید آوردن ارزش برای مشتریان کوشش می کنند و بهترین راه برای رسیدن به این مقصود این است که صرفا افراد را به عنوان هزینه های تولید بی شمار نیاورند، بلکه آنان را منابعی بدانند که دارای توانائی فراهم آوردن یاری با ارزش و پایدار هستند . ارزش افزایشی فعالیت اقتصادی فعالیت اقتصادی توسط مدیران دانش، استراتژیهاتی کار و کمک به پیشرفت موثرتر موتور اصلی اقتصاد ایجاد می گردد (Druker, 2001). همه نظام های زنده از درون خود به بیرون رشد می کنند و شکوفا می شوند سازمانی که بداند چگونه کار می کند و در پی یافتن راه های پایه ای، بنیادی تر و تجربه پذیر و حیاتی درجهت ارتقای عملکرد خودگام بر دارد می تواند به طور روز افزونی بر پایه دانسته های خود از دیگر سازمانها فاصله گیرد. امروزه کشورهای صنعتی و مترقی جهان برای رسیدن به درک بهتری از انچه می دانند و آنچه باید بدانند و اینکه در این باره چه باید بکنند در تکاپو هستند رقابت های جهانی، دگرگونی شتابان، افزایش رقابت های ملی ، منطقه ای و بین المللی، جوامع در حال توسعه را وا می دارد تا در پی کسب و حفظ مزیت های پایدار باشند. توسعه سرمایه های فکری به منظور جهانی شدن و رقابت با جهانی کنونی از طریق مدیریت دانش امکان پذیر است. امروزه سازمانها دریافته اند که مزیت های رقابتی تکنولوژی – پایه گذار هستند و تنها مزیت های رقابتی پایدار در دارا بودن کارکنان توانا، کارآمد است. تحولات تکنولوژی مستلزم نیروی کار مناسب و منعطف، ماهر و تحصیل کرده است زیرا کارها به طور روز افزون پیچیده می گردند که بخشی از آن به واسطه همین تغییرات و تحولات تکنولوژیک و رقابت در کسب بیشتر و در آمد و رونق بازار اقتصادی است (Specter, 2000)