مژگان ملکی - MEDICAL UNIVERSITY OF ILAM
ساره شاکریان - Associate Professor, Department of Community-Based Education of Health Sciences, Virtual School of Medical Education and Management, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran

مقدمه و هدف: پاسخ گویی اجتماعی به منزله ی جهت دهی تمامی فعالیت های آموزش پزشکی به سمت تربیت پزشکانی است که قادر به مرتفع کردن نیازهای سلامتی جامعه ی هدف باشند. این تحقیق به منظور بررسی میزان پاسخ گویی اجتماعی از دیدگاه دانشجویان و استادان در دانشگاه علوم پزشکی ایلام در دوران قبل از کرونا و دوران کرونا انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر به شیوه ی توصیفی پیمایشی در سال ۱۴۰۱ انجام شد.  مشارکت کنندگان این تحقیق دانشجویان و استادان پزشکی و دندان پزشکی (۷۸۸ نفر) دانشگاه علوم پزشکی ایلام بودند که با روش سرشماری وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری اطلاعات پژوهش از پرسش نامه ی استاندارد آموزش پاسخ گو شامل۱۰ محور  و ۸۵ سوال استفاده شد.  یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین رتبه ای مولفه های محدوده ی استانداردهای دانشکده ی پزشکی (۹/۲۴) (۰۰۰۲/۰= P)، میزان بهبود کیفیت در آموزش و پژوهش (۴/۳۴) (۰۰۰۳/۰= P)، میزان مکانیسم اجباری برای اعتباربخشی (۲/۲۳) (۰۰۳/۰= P) و میزان اصول جهانی با ویژگی زمینه (۸/۳۳) (۰۰۲/۰=P) هم از دیدگاه استادان و هم از دیدگاه دانشجویان در دوران کرونا در وضعیت نامطلوبی قرار داشتند که در مقایسه با دوران قبل کرونا، دارای تفاوت آماری معنادار (۰۵/۰< P) بود. مولفه ی نقش های در حال تحول پزشکان و سایر حرفه های سلامت (۵/۸۲) (۰۹۸/۰= P) و مدیریت پاسخ گو و موثر (۸/۷۴) (۰۰۰۱/۰= P) در دوران کرونا در وضعیت مطلوبی قرار داشتند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه،  اکثر موارد مربوط به آموزش پاسخ گو نمره ی پایینی کسب کردند. نیاز به زمینه سازی برای افزایش پاسخ گویی اجتماعی و رفع نقاط ضعف در دانشگاه های پزشکی  و همچنین، نیاز به مقابله با شرایط بحرانی وجود دارد.

Corona era, Medicine, Pre-corona era, Social accountability, Student, پاسخ گویی اجتماعی, دانشجو, پزشکی, قبل کرونا, دوران کرونا