اثر بخشی زوج درمانی متمرکز بر هیجان بر بهبود کیفیت تعاملات بین فردی والگوهای ارتباطی زوجین آسیب دیده از خشونت خانگی

این پژوهش با هدف اثر بخشی زوج درمانی متمرکز بر هیجان بر بهبود کیفیت تعاملات بین فردی و الگوهای ارتباطی زوجینآسیب دیده از خشونت خانگی انجام گرفت. این پژوهش از نوع طرحهای نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون همراه گروهآزمایش و کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل زوجین آسیب دیده از خشونت خانگی شهر اهواز که در سال ۱۴۰۲ بهکلینیک های مشاوره و روانشناسی مراجعه کرده بودند را شامل می شود. با استفاده شیوه نمونه گیری هدفمند که ۱۵ زوج ( ۳۰نفر) به عنوان گروه آزمایش و ۱۵ زوج به عنوان گروه کنترل انتخاب شد و زوج های گروه آزمایش ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای مداخلهبه شیوه زوج درمانی هیجان مدار را هفته ای یک جلسه دریافت کردند. ابزارهای این پژوهش پرسشنامه کیفیت روابط پیرس وهمکاران) ۱۹۹۱ و پرسشنامه الگوهای ارتباطی زوجین کریستنسن و سالاوی ۱۹۸۴ بودند. برای تحلیل دادها، از نرم افزار spss ۲۳ ۲۳ و تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که زوج درمانی متمرکز بر هیجان بر کیفیت تعاملات بینفردی و الگوهای ارتباطی زوجین آسیب دیده از خشونت خانگی موثر است (افزایش یافته است) و میزان تاثیر ۵۸۱ درصد بود.درنهایت میتوان گفت رویکرد زوج درمانی هیجان مدار باعث افزایش کیفیت زناشویی و تعاملات بین فردی و بهبود الگوهای ارتباطیزوج های آسیب دیده از خشونت خانگی می شود. تمرکز بر افزایش کیفیت روابط و تعاملات زوج ها والگوهای ارتباطی علاوه برتامین سلامت، زوج باعث ارتقاء سلامت جسمی و روانی اعضای خانواده و سلامت جامعه می شود. استفاده از این رویکرد در حلتعارضات زناشویی توصیه می شود

Keywords:

تعاملات بین فردی , زوج درمانی متمرکز بر هیجان , الگوهای ارتباطی , خشونت خانگی