مریم ستوده مقدم - دکتری مدیریت آموزشی، مدرس دانشگاه ازاد اسلامی واحد نیشابور
آزاده روحانی نیا - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی، مهندس بهداشت مدرس آموزش و پرورش
آرزو روحانی نیا - کارشناسی مهندسی فیزیک

آموزش و پرورش هر کشور، آینه تمام نمای فرهنگ، ارزشها و میراث تربیتی آن کشور تلقی می گردد و شاخص عمده و برجستهیک نظام تعلیم و تربیت، میزان دستیابی به آرمانهای بلند و اهداف متعالی فرهنگ خود می باشد، بنابراین هدف عالی و غایی نظامآموزش و پرورش یک کشور قبل از هر چیز تربیت انسان هایی است که در شکل دهی و تحقق بخشی این اهداف مشارکتی فعال وخلاق داشته باشند. نظام آموزش و پرورش یکی از مهم ترین نهادهای جامعه است که به تربیت نسل های جوان و شکل دهی آیندهیک جامعه می پردازد. از این رو ارتقاء اخلاق و ارزش های دینی در دانشآموزان به عنوان یکی از اهداف اصلی این نظام مطرحمیشود. هدف عالی نظام آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران نیز با تکیه عمده بر مکتب اسلام و معارف غنی فرهنگ آن ناظربر رشد همه جانبه ابعاد شخصیت انسان است و نظام برنامه ریزی و اجرایی آموزش و پرورش کشور باید به گونه ای باشد که با توجهبه منابع مهم مادی و معنوی جامعه و با بهرهگیری از شیوه ها و راهبردهای موثر و کارآمد، در تربیت نسلی بکوشند که اعتقاد بهمبانی دین اسلام، عمل نمودن به احکام و آداب الهی و برخورداری از سجایا و فضایل اخلاقی، سرلوحه همه فعالیت ها و سرفصلتمامی رفتارهای فردی و اجتماعی آن نسل قرار گیرد. از آنجا که نظام آموزش و پرورش وظایف چند بعدی و گسترده ای را در زمینه تربیت دینی فرزندان این سرزمین بر عهده دارد ومعلمان به منزله اصلی ترین نقش آفرینان این نظام در فرایند تربیت دینی می باشند، توجه به اصول و روش های تربیتی و بهکارگیری صحیح آنها به معلمان و مربیان کمک می کند تا کاروان عظیم و عزیز تعلیم و تربیت را با اطمینان بیشتری هدایت نموده،و در برخورد با متربیان خود چهره دین و برخورد دینی را برای آنان پررنگتر کرده و تمایلات فطری دین یابی آنان را تقویتنمایند

تربیت دینی، آموزش و پرورش، اسلام، نقش معلم، تعلیم و تربیت، دین