محمد جواد عصاری - دانشگاه علوم پزشکی همدان، دانشکده بهداشت، گروه بهداشت حرفه ای
حمیدرضا احسانی - دانشگاه علوم پزشکی همدان، دانشکده بهداشت
لیلا ندیمان - کارشناس ارشد سم شناسی، مربی گروه بهداشت حرفه ای دانشگاه علوم پزشکی هم
ساناز فلاحی - کارشناس ارشد سم شناسی، مربی گروه بهداشت حرفه ای دانشگاه علوم پزشکی هم

کار در لابراتوارهای دندان سازی یکی از راه های مهم مواجهه شغلی با متیل متاکریلات می باشد. این ترکیب با توجه به قابلیت تبخیری بالا در صورت جذب تنفسی یا پوستی ایجاد عوارض کبدی و واکنش های آلرژیک می نماید، لذا اتخاذ تدابیری در جهت حفاظت شاغلین در مواجهه با متیل متاکریلات، در بهبود وضعیت سلامتی آنان ضرورت دارد. هدف این مطالعه اندازه گیری سطوح متانول ادرار تکنسین های پروتز در مواجهه با متیل متاکریلات و مقایسه آن در گروه های مورد شاهد بود. در این مطالعه مورد شاهدی از 32 نفر دندان ساز شاغل در 27 لابراتور در سطح شهر همدان (گروه مورد) قبل از شروع به کار در لابراتوار و بعد از خاتمه کار و نیز از 32 نفر که سابقه مواجهه با مواد شیمیائی نداشتند (گروه شاهد) نمونه های ادرار جمع آوری و سپس مقادیر متانول آن توسط دستگاه گاز کروماتوگراف مجهز به دتکتور FID تعیین مقدار شد. میانگین سطوح متانول ادرار گروه مورد در خاتمه کار ( 9/3 میکرئ گرم بر میلی متر) به دست آمد که به طور معنی داری از میانگین آن در شروع کار (7/07 میکرو گرم بر میلی لیتر) بیشتر بود (0/05>p). همچنین بین میانگین غلظت متانول ادرار گروه های مورد شاهد (6/09 میکرو گرم بر میلی لیتر) نیز اختلاف معنی دار مشاهده شد (0/05>p). با توجه به اختلاف معنی دار به دست آمده بینئمیانگین سطوح متانول ادرار گروه مورد در شروع و خاتمه کار در لابراتور، استفاده از سیستم های تهویه کارآمد و نیز وسائل حفاظتی مناسب نظیر ماسک و دستکش می تواند در ارتقاء سطح سلامت شاغلین این حرفه مفید باشد. این مطالعه همچنین بر اندازه گیری سطوح متیل متاکریلات هوای لابراتوارها در مواجهات کوتاه مدت (STEL) و در طول شیفت کاری (TWA) و بررسی ارتباط آن با سطوح متانول ادرار تاکید دارد.

متانول، متیل متاکریلات، دندان ساز، ادرار