سمیه شریفی شیفته - کارشناس ارشد رشته مشاوره خانواده از دانشگاه آزاد اسلامی استهبان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سبک فرزندپروری مقتدرانه و اصولی والدین بر رشد شخصیت اجتماعی کودکان رده سنی ۷ تا ۱۲ در مدارس ابتداییشهرستان لارستان در سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۰ انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه والدین و دانش آموزان دختر و پسر پایه اول تا ششمابتدایی می باشد. از بین دانش آموزان به صورت نمونه گیری تصادفی ساده تعداد ۹۲ نفر ( ۶۰ نفر دختر، ۳۲ نفر پسر) براساس جدول مورگان انتخاب شدند.سپس دو پرسشنامه های شیوه فرزندپروری مقتدرانه بامریند و رشد شخصیت اجتماعی الیس وایتزمن در بین اعضای نمونه و والدین آنان توزیع گردید. برایتجزیه و تحلیل از نرم افزار SPSS۲۱ استفاده شد. همچنین برای بررسی فرضیات پژوهش، از آزمون همبستگی پیرسون، آزمون آنوا و جدول ضرایب رگرسیوناستفاده شد. نتایج نشان داد که سبک فرزندپروری مقتدرانه تاثیر مثبتی بر حس همکاری و توانمندی از رشد شخصیت کودکان دارد. جهت تاثیرات مثبت ومستقیم و شدت آن متوسط است، یعنی سبک فرزندپروری مقتدرانه منجربه افزایش رشد شخصیت اجتماعی کودکان می شود. همچنین براساس ضریب تعیینتعدیل شده میتوان گفت ۴۸ / ۰ درصد تغییرات رشد شخصیت اجتماعی بوسیله سبک فرزندپروری مقتدرانه قابل تبیین می باشد. همچنین طبق آزمونANOVA مقدار F نشان داد؛ تاثیر بر حس همکاری و توانمندی ۶۱ % تغییر قابل تبیین است. در نتیجه خانواده مقتدر و دموکراتیک، استقلال فردی اهمیتداشته و چنانچه هر عضو از اعضای خانواده وطیفه ای را به عهده بگیرد از حق و حقوق خاص خود نیز برخوردار است و ارتباط دو سویه ای بین فرزندان با محیطخانواده و در نهایت در اجتماع به وجود خواهد آمد.

سبک فرزندپروری مقتدرانه، رشد شخصیت اجتماعی، حس همکاری و توانمندی، کودکان ۷ تا ۱۲ سال