یگانه حسن زاده مقدم - دانشجوی دکتری رشته مهندسی متالورژی و مواد دانشگاه فردوسی مشهد
علیرضا کیانی رشید - استاد گروه مهندسی متالورژی دانشگاه فردوسی مشهد
محسن حدادسبزوار - استاد گروه مهندسی متالورژی و مواد دانشگاه فردوسی مشهد

هدف از این پژوهش افزایش کیفیت و بهره وری فولاد و کاهش انتشار دی اکسید کربن از بخش تولید جهانی است. به طور متوسط تولید یک تن فولاد حدود دو تن دی اکسید کربن تولید میکند. علت اصلی ناکارآمدی انرژی و آلودگی محیط زیست فناوری قدیمی تولید فولاد در حال استفاده است. فولاد سبز یک فرآیند جدید فولادسازی است که انتشار گازهای گلخانه ای را کاهش میدهد هزینه ها را کاهش میدهد و کیفیت فولاد را بهبود می بخشد. فرآیند جدید تحت عنوان الکترولیز اکسید مذاب و استفاده هوشمندانه از آلیاژهای آهن و کروم شناخته می شود. هنگامی که از الکترولیز اکسید مذاب برای ایجاد اکسیژن از آهن در خاک استفاده میشود فولاد به عنوان محصول جانبی ایجاد می شود و این فرآیند انتشار کربن را محدود میکند. این روش برای مفهوم سه گانه پایداری که بر تعامل بین عوامل محیطی اجتماعی و اقتصادی تمرکز دارد. اساسی است. تولید فولاد منجر به تولید محصولات جانبی میشود که میتواند با جایگرین کردن منابع در سایر صنایع انتشار دی اکسید کربن را کاهش دهد. نتایج مطالعات نشان میدهد که تولید فولاد سبز بر صرفه جویی در انرژی و انتشار دی اکسید کربن از تولید فولاد و استفاده موثر بازیافت ضایعات فولادی تاثیر گذاشته و به عنوان راهی برای توسعه پایدار در صنعت فولاد می باشد.

انتشار محیط زیست الکترولیز محصول جانبی فولاد سبز