حاجیه رجبی فرجاد - دانشیار، گروه مدیریت منابع انسانی. دانشکده منابع سازمانی، دانشگاه علوم انتظامی امین، ایران.
محمدمهدی رمضان زاده - دانشجوی دکتری، مدیریت و برنامه ریزی فرهنگی، دانشکده مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال،ایران.
عباس نوری نژاد - کارشناسی ارشد، مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات،ایران.

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر فشار کار بر حل مسئله با نقش میانجی سبک عمومی تصمیم گیری در گروه های هیئت علمی وزارتی و داخلی انجام شده است . تحقیق ازنظر هدف کاربردی ، و از نظر روش توصیفی و ازنوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه اساتید و اعضای هیات علمی یکی از دانشگاه های دولتی که حجم جامعه آماری ۳۲۲ نفر بوده که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۱۸۳ و بصورت طبقه ای انتخاب شدند. ابزار اصلی مورد استفاده در این تحقیق ، پرسشنامه های پرسشنامه فشار کار (QWI) اسپکتور و ژکش (۱۹۹۸)، پرسشنامه سبک های عمومی تصمیم گیری (GDMS) اسکات و بروس (۱۹۹۵)و پرسشنامه حل مسئله SPSI-R دزوریلا و همکاران( ۲۰۰۲)، بوده است . روایی ابزارهای به کار رفته ، علیرغم استاندارد بودن، به صورت محتوایی و نظر خبرگان بررسی شد. ضمن این که پایایی ابزارها با استفاده آلفای کرونباخ فشار کار۸۲۵./ ،سبک های عمومی تصمیم گیری ۹۴۶./ و حل مسئله ۹۳۷./ بدست آمده است . و اطلاعات به دست آمده با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری و نرم افزار Smart-PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بر اساس نتایج بدست آمده می توان اظهار داشت که فشار کاری بر حل مسئله و سبک عمومی تصمیم گیری تاثیر داشته همچنین حل مسئله بر سبک عمومی تصمیم گیری نیز تاثیر دارد. برمبنای یافته ها پژوهش حاضر بین فشار کارمی تواند بر حل مسئله و سبک تصمیم گیری اعضا هیئت علمی رابطه تاثیر گذار باشد ودر نتیجه هر چه فشار کار بالا می رود حل مسئله و سبک تصمیم گیری نیز تحت تاثیر قرار می گیرد.

فشار کار، حل مسئله ، سبک عمومی تصمیم گیری ، اعضا هیئت علمی