رضا طلای نیک - دکترای مدیریت راهبردی

منابع انسانی اساسی ترین و باارزش ترین عامل سازمانی محسوب می شود . عاملی که خداوند به خاطر قابلیت هایی که در وی به ودیعه نهاده ، او را اشرف مخلوفات نامیده و به او قدرت بیان ، دیدن ، شنیدن ، حس کردن ، درک ، تجزیه و تحلیل ، خلاقیت و ... داده است . منابع انسانی به عنوان عاملی که بکارگیرنده و هدایت کننده سایر عوامل سازمانی است . این عامل که خود منبعی غنی برای سازمان محسوب می گردد ، بایستی بطور دقیق انتخاب شود ، با هدف پرورش یابد و بطور صحیح نگهداری گردد تا برای سازمان منبعی کارآمد و هدایت گر باشد و بعنوان یک مزیت رقابتی محسوب شود .اداره امور منابع انسانی با ویژگی های ذکر شده ، باید بگونه ای باشد که اولا دغدغه های خدمتی کارکنان را کاهش داده و یک اعتماد به سازمان را در آنهابوجود آورد و ثانیا انگیزاننده برای فعالیت ها و خلاقیت های بیشتر آنان باشد و بدیهی است اینگونه رفتار نیاز مند مکانیزمی تعریف شده و قابل قبول خواهد بود . سیستم مدیریت کیفیت که بعنوان یک استاندارد جهانی پذیرفته شده ، چارچوب مناسبی برای این امر فراهم می نماید که می تواند با بکارگیری اصول تعریف شده خود انگیزه لازم را در کارکنان ایجاد و با استفاده از مشارکت آنها و سایر منابع شبکه گسترده برون سازمانی فعالیتها را بگونه ای اثر بخش تعریف ، اجرا و پایش نموده و برنامه های بهبود را جهت دستیابی به اهداف تعریف نماید .