اهمیت و چگونگی تعامل «بخش های تحقیقاتی و تجاری» ، برای نوآوری در تکنولوژی های نوین

برای ادامه حیات در دنیای رقابتی کنونی که درآن سرعت تحولات بسیار زیاد بوده و فرایند تبدیل ایده ها به دستاوردهای تکنولوژیکی و متناسب با نیازهای بازاری بسیار کوتاه شد ه است، لازم است که همکاری نزدیکی میان بخش های «تحقیقاتی» و «تجاری» وجود داشته باشد. شناخت مفهوم «نوآوری» و فعالیت های لازم برای توسعه تکنولوژی از یک سو و توجه به خوصصیات تکنولوژی های نوین (مانند بیوتکنولوژی، نانوتکنولوژی و فناوری اطلاعات) از سوی دیگر، به ما کمک می کند که با دیدی وسیعتر، به سیاستگزاری و برنامه ریزی برای توسعه اینگونه تکنولوژی ها بپردازیم. در این مقاله سعی شده است که با بررسی مفهوم نوآوری و حلقه های تاثیرگذار برای تحقق آن، شرایط لازم برای نوآوری در ارتباط با بازار و تامین نیازمندی ها و مشکلات ما تبیین شود. پس از آن انواع تحقیقات و لزوم همکاری بخش های تحقیقاتی و تجاری برای بهره مندی از منافع مالی و دانشی آنها بررسی می شود و در ادامه با بررسی خصوصیات تکنولوژی های نوین و لزوم همکاری نزدیکتر واحدهای تحقیقاتی و تجاری در نوآوری آنها، برخی شرایط و راهکارهای مناسب برای ایجاد این همکاری بیان می شوند. سیاستگذاری دقیق برای ایجاد این همکاری نزدیک، مهمترین پیامی است که این مقاله در بر دارد.

Keywords:

خلاقیت , نوآوری , تحقیق و توسعه (R&D) , تکنولوژی , تجارت سازی تکنولوژی