طیبه السادات حسینی - کارشناس بهداشت حرفه ای
مهسا رفیعی - کارشناس بهداشت حرفه ای
علی اصغر فرشاد - دانشیار و عضو هیئت علمی دانشکده بهداشت-دانشگاه علوم پزشکی تهران
شهناز باکند - استادیار و عضو هیئت علمی دانشکده بهداشت-دانشگاه علوم پزشکی تهران

اختلالات اسکلتی-عضلانی (MSDS) از دلایل عمده ی بروز ناتوانی کارگران، افزایش غرامت های پرداختی و کاهش بهره وری در کشورهای صنعتی و در حال توسعه می باشد. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین میزان اختلالات اسکلتی-عضلانی و ارزیابی ریسک ابتلا به این اختلالات با استفاده از روش SON، طراحی شده توسط صنعت مورد نظر، و روش استاندارد QEC و مقایسه ی نتایج آنها، در میان اپراتورهای یکی از صنایع بزرگ خودروسازی انجام شده است. در این پژوهش توصیفی- تحلیلی تعداد 90 وظیفه در 14 ایستگاه مورد بررسی قرار گرفته است. برای انتخاب این ایستگاه ها از روش آماری نمونه گیری تصادفی و برای ارزیابی وضعیت ارگونومیکی ایستگاههای کاری از دو روش SON و QEC استفاده گردید. نتایج حاصل از ارزیابی با استفاده ازاین دو روش نشان داد که به ترتیب 20 % و 30 % از گروههای کاری در سطح اولویت اقدام اصلاحی فوری قرار داشته و میزان مطاقبت نتایج حاصل از روش SON در مقایسه با روش QEC حدود 61 % می باشد. با توجه به یافته های این مطالعه و نظر به اینکه در روش SON صرفاً به حد دسترسی اپراتور پرداخته می شود و همچنین وظایف در آن به طور مجزا مورد بررسی قرار نگرفته و پاسخ نهایی به صورت کیفی بیان می شود، این تکنیک نیاز به بررسی و مطالعه بیشتر داشته و استفاده از آن در ایستگاههای با ریسک بالا توصیه نمی شود.

اختلالات اسکلتی- عضلانی ، پوسچر ، روش QEC، روش SON