سید عبدالحمید عدالتی - عضو هیئت علمی گروه مهندسی عمران، دانشکده مهندسی ساختمان و معماری، دانشگاه فنی و حرفه ای، تهران، ایران

در این تحقیق با در نظر گرفتن دو سازه نامنظم هندسی در ارتفاع الگوی تغییرات پروفیل دریفت در ارتفاع مورد ارزیابی قرار گرفته است. پرسش اساسی این تحقیق این بوده است الگوی تغییرات دریفت به صورت خواهد بود؟ و طبقه بحرانی از نظر دریفت ماکزیمم در حدود چه تراز ارتفاعی از سازه رخ خواهد داد؟ زیرا از یک طرف سازه های نامنظم به دلیل ضعف موضعی جرم و سختی در تراز نامنظمی میتوانند دریفت های بیشتری را تجربه کنند و از طرف دیگر زلزله های پالس گونه نیز به دلیل اعمال پالس ناگهانی به سازه میتوانند دریفت زیادی را در نواحی خاصی از سازه تحمیل نمایند. در این تحقیق پس از اعمال رکوردهای زلزله به سازه های نامنظم مشاهده گردید که در اثر اعمال زلزله یک جهته موازی با جهت عقب نشینی سازه ها، اثر پالس موجود در رکوردها غالب گردیده و طبقه بحرانی از نظر دریفت ماکزیمم در پایین تر از تراز نامنظمی سازه و در حدود طبقه دوم و سوم مشاهده گردید.

دریفت، فولادی، نامنظمی، هندسی، ارتفاع