علیرضا گوهری - گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران.
جهانگیر عابدی کوپایی - گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران.
سید سعید اسلامیان - گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران.
آرمیتا معتمدی - گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران.

این پژوهش با هدف استفاده از پوزولان تولیدشده از برگ نخل خرما در مقیاس نانو اجرا گردید و برخی خصوصیات مکانیکی بتن ساخته شده از جمله مقاومت فشاری، مقاومت کششی، الاستیسیته و دوام بتن حاوی پوزالان برگ نخل خرما در محیط سولفاته، مورد بحث و بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که در بتن ساخته شده با پوزولان در سنین کم میزان مقاومت فشاری بتن کم تر از بتن شاهد می­باشد. در سنین بیش تر با گذر زمان، میزان مقاومت فشاری و کششی افزایش یافتند، به طوربه طوری که این پارامترها در سن ۱۲۸ روزه نسبت به هفت روزه به ترتیب حدودا ۳۵/۱۲ و ۸/۵ برابر افزایش داشت. مقادیر مدول الاستیسیته در تیمارهای حاوی پوزولان کاهش چشم گیر حدود ۱۸ درصدی نسبت به بتن شاهد داشت. عملکرد تیمارهای حاوی نانوذرات برگ نخل در محیط­های سولفاته مناسب­تر از بتن شاهد بود. در نهایت با توجه به موارد بررسی شده می­توان نتیجه گیری نمود که استفاده از پوزولان ۲۰ درصد نانوذرات نخل با داشتن نسبت کرنش ۳۱۸ نسبت به بتن  شاهد، دارای مقادیر قابلیت تغییر شکل قابل ملاحظه ای می باشد، لذا استفاده از این مواد را به­عنوان ماده پرکننده برای درزهای انبساط و انقباض امکان پذیر می­سازد.

الاستیسیته, بتن, پوزولان, مقاومت فشاری, مقاومت کششی