زهرا رسولی امیرآبادی - کارشناسی ارشد علوم تربیتی( برنامه ریزی درسی)

اگر معلمان درس املا را همان طور که جدی می گیرند روش تدریس آن را نیز مطابق با روش تدریس های ارائه شده در کتاب های مراکز تربیت معلم تدریس کنند، به نظر می رسد دانش آموزان مشکلی در این درس نخواهند داشت. گروههای درسی نقش عمده ای در آشنایی و یادآوری روش تدریس املا را برعهده دارند.تا زمانی که دانش آموزان در مهارت خواندن پیشرفت نکرده اند صحبت از املاو املا گفتن بی مفهوم خواهد بود. انتخاب معلمان پایه اول از بین معلمان فعال و پر انرژی کمک موثری به تقویت املادانش آموزان می کند. هر چه تعداد شاگردان یک کلاس مخصوصا پایه اول کمتر باشد معلم مربوطه وقت بیشتری برای رسیدگی به دانش آموزان ضعیف در املاخواهد داشت. کمک گرفتن از اولیا فقط برای تکرار و تمرین بیشتر می تواند در تقویت املاموثرباشد. امروزه مهارت خواندن در زندگی روزمره و حرفه ای افراد نقش بسیار مهمی یافته است. در یک جامعه مدرن تصور مشارکت در اکثر فعالیت های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و غیره بدون توانایی خواندن مشکل است. این توانایی بطور خودکار آموخته نمی شود، بلکه باید آموخته شود. متاسفانه برخی از افراد به سطح کارآمدی از این توانایی نمی رسند. اصطلاح نارسا نویسی در مورد کودکانی به کار می رود که به رغم داشتن هوش طبیعی، بسیار بد می نویسد . این کودکان از نظر جسمی و حسی مشکل قابل ملاحظه ای ندارند . از امکانات محیطی – آموزشی مناسبی برخوردارند و دارای نابهنجاری شدید رفتاری نیستند و در عین حال پیشرفت آموزشی آنها نسبت به بهره هوشی ، سن وامکانات آموزشی شان به مراتب کمتر است. آنان در یک یا چند ماده درسی که مربوط به نوشتن و املا است به وضوح مشکل دارند.نارسا نویسی اختلالی ویژه در یادگیری محسوب می شود.

نارسا نویسی، مشکلات املا، امکانات آموزشی، درس املا، روش تدریس ، دوره ابتدایی