سیده زهرا باکی هاشمی - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی، آموزش و پرورش، گیلان، فومن

در این پژوهش با بهره گیری از مدل Waiswa & et.al, ۲۰۲۰ به ارزیابی تاثیر روابط بین فردی دانش آموزمعلم بر پیشرفت تحصیلی عینی و ذهنی دانش آموزان مقطع دوم دبیرستان های دخترانه شهر فومن پرداخته شده است. تحقیق حاضر براساس هدف یک تحقیق کاربردی و همچنین براساس چگونگی به دست آوردن داده های مورد نیاز، از نوع تحقیقات توصیفی و همبستگی می باشد. تعداد ۲۹۰ نفر ازدانش آموزان مقطع دوم دبیرستان های دخترانه در شهر فومن به عنوان نمونه انتخاب شدند روش نمونه گیری تصادفی ساده می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده های پرسشنامه از آزمون های کلوموگروف - اسمینوف و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شده است. روش تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از معادله سازی معادلات ساختاری و نرم افزار Smart PLS می باشد. روش جمع آوری داده ها در پژوهش حاضر روش میدانی بوده است.نتایج نشان می دهد میزان آماره تی بین دو متغیر رابطه بین فردی (دانش آموز - معلم) و پیشرفت تحصیلی عینی و ذهنی معنی دار است لذا فرضیه پژوهش که عبارت است از «بین رابطه بین فردی (دانش آموز معلم) و پیشرفت تحصیلی عینی و ذهنی دانش آموز در دبیرستان های دخترانه شهر فومن ارتباط معنی دار وجود دارد» مورد تایید قرار می گیرد.

پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، روابط بین فردی دانش آموز معلم ، پیشرفت تحصیلیعینی و ذهنی