حبیب الله میرشکار - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی دانشگاه اصفهان،اصفهان،ایران
محمد پودینه بحری - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان،زاهدان،ایران
سهیل تیرآور - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان،زاهدان،ایران

ارزشیابی معلم پیش از تدریس، هنگام تدریس و حتی تا پس از پایان تدریس نیز ادامه دارد. ارزشیابی متداوم و متوالیهم موجب یادگیری هر چه بهتر دانش آموزان خواهد شد و هم ارزیابی از میزان یادگیری را برای مربی امکان پذیر مینماید.روش ارزشیابی که امروزه در مدارس مقطع ابتدایی کشورمان در حال اجراست؛ ارزشیابی توصیفی است. در اینشیوه ارزشیابی بر خلاف ارزشیابی سنتی، خبری از مقیاس فاصله ای ( ۰ تا ۲۰ ) نیست و به جای آن از مقیاس ترتیبیاستفاده می شود. در این مقاله که به روش کتابخانه ای جمع آوری شده بررسی شد که، ارزشیابی توصیفی به اساتیدامکان می دهد تا توصیف دقیق تری از عملکرد دانش آموزان ارائه دهند، که می تواند بهترین تفهیم از میزان درک ویادگیری فراهم کند، این نوع ارزشیابی به دانش آموزان امکان می دهد تا بر اساس نقاط قوت و ضعف های خود پیشرفتکنند، زیرا فیدبکها به صورت مستقیم به آنها ارائه میشود،با ارزشیابی توصیفی، توجه به توانمندیها و استعدادهایچندگانه دانش آموزان افزایش می یابد و این می تواند انگیزه و اعتماد به نفس آنها را ارتقاء دهد؛از طرفی ارزشیابی توصیفیممکن است به دلیل نبود معیارهای واضح و مشخص، به اعتبارسنجی دقیق تر مانع شود،در ارزشیابی توصیفی، ممکناست حاشیهنویسی کم و تعامل ناکافی بین اساتید و دانشآموزان ایجاد شود، که موجب کمبود فیدبک های سازنده وبهبودآورنده شود؛از آنجایی که این نوع ارزشیابی اغلب به شکل توصیفی و نسبی است، مقایسه پذیری بین دانش آموزانمختلف ممکن است محدود باشد و به ایجاد انصاف در ارزیابی ها کمک نکند.

پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، ارزشیابی توصیفی، یادگیری