مطالعه ی هیستولوژیک اثرات آلاینده های لحیم کاری بر شاخص اسپرمیوژنز در موش صحرایی

Publish Year: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 832

This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCOHS07_210

تاریخ نمایه سازی: 17 اردیبهشت 1392

Abstract:

آلاینده ها ناشی از لحیم کاری قادر به تغییرا ت فراوانی در کمیت و کیفیت مایع منی هستند. این مطالعه بمنظور تعیین اثرات توکسیک این آلاینده ها بر ضریب اسپرمیوژنز در موش صحرایی به عنوان یک مدل آزمایشگاهی در شرایط کنترل شده از نظر میزان این آلاینده ها در اتاقک گاز بود.تعداد 48 سر موش صحرایی بالغ از نژاد Sprague Dawley به طور تصادفی در دو گروه آزمایش ( 30 سر) و شاهد ( 18 سر) ، بر اساس مدت زمان مواجهه هر گروه آزمایش و شاهد به سه زیر گروه 2 و 4 و 6 هفته ای تقسیم شدند. موشهای گروه آزمایش هر روز به مدت یک ساعت در اتاقک گاز در معرض این آلاینده ها قرار گرفتند. میزان آلاینده ها (فرمالدئید، قلع و سرب) به صورت روزانه با روشهای استاندارد جذب اتمی و اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد. سپس موشهای گروه شاهد و آزمایش با بیهوشی عمیق کشته شده و بیضه ها پس از فیکس شدن در فرمالین توزین گردید. پس از پاساژ و برش نمونه های بافتی، برشها با هماتوکسیلن و ائوزین رنگ آمیزی شده و ضریب اسپرمیوژنز در آنها محاسبه شد . داده ها به کمک تست غیرپارامتری مان ویتنی با نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. غلظت آلاینده ها در اتاقک گاز به ترتیب برای فرمالدئید، قلع و سرب برابر با 0.193mg/m3 و 0.35mg/m3 و 3mg/m3 بود. با آن که اختلاف آماری معنی داری میان وزن بیضه ها میان گروههای شاهد و آزمایش دیده نشد، آنالیز اطلاعات با تست مان ویتنی برای ضریب اسپرمیوژنز نشان داد که اختلاف میان گروههای شاهد و آزمایش در گروه 6 هفته ای معنی دار بود (0.02>P). نتایج این مطالعه نشان می دهد که فیوم های حاصل از لحیم کاری می توانند باعث تغییر ضریب اسپرمیوژنز در موشهای صحرایی به صورت وابسته به زمان گردند.

Authors

محمد رضا عرب

دانشگاه علوم پزشکی زاهدان ، دانشکده پزشکی زاهدان،گروه علوم تشریحی

رمضان میرزایی

دانشگاه علوم پزشکی زاهدان ، دانشکده پزشکی زاهدان، گروه بهداشت حرفه ا

محمد حسین حیدری

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران، دانشکده پیرا پزشکی، گروه علوم پ

رضوانه مشهدی

دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، دانشکده پزشکی زاهدان