ندا خلیل زاده نقدی - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، روانشناس و درمانگر کودک، آذربایجان شرقی؛ایران.

اختلال دو قطبی، یک اختلال روانی پیچیده است که تاثیر عمیقی بر زندگی فرد دارد. این اختلال شامل دوره هایافسردگی شدید و دوره های بالقوه منفی مانیک یا هیپومانیک می شود. علل این اختلال گوناگون بوده و شامل عواملژنتیکی، محیطی، و هورمونی است. عوامل ژنتیکی نقش مهمی در بروز این اختلال دارند و اگرچه به صورت ارثی منتقلمی شود، تاثیرات محیطی نیز بر ظهور آن اثر دارند. تغییرات در هورمون های بدن نیز ممکن است به عنوان یکی از عواملموثر در ایجاد اختلال دو قطبی در نظر گرفته شود . استرس و فشارهای روحی، مصرف مواد مخدر، و برخی از بیماری هایمغزی نیز به عنوان عوامل تشدید کننده در این اختلال شناخته می شوند . در حال حاضر هیچ نشانگر زیستی معتبریبرای این اختلال وجود ندارد. بنابراین، نقش ارزیابی بالینی بسیار مهم است. تشخیص دوره های هیپومانیک و ارزیابیطولی برای تشخیص اختلال دوقطبی از سایر شرایط حائز اهمیت است . اختلال دو قطبی می تواند بر جنبه های مختلفزندگی فرد تاثیر بگذارد، از جمله کارآیی شغلی، روابط شخصی، تحصیلات و سلامت عمومی. این اختلال به طور معمولدر دوران بلوغ ظاهر می شود، اما ممکن است در دوران نوجوانی هم آغاز شود. با توجه به اهمیت موضوع مقاله حاضر باروش مروری کتابخانه ای ارائه شده است.

اختلال دو قطبی، عوامل ژنتیکی، عوامل محیطی، افسردگی ، بیماری ، درمان