فاطمه عزیزی احد - دانشجوی کارشناسی، تولید و بهره برداری گیاهان دارویی و معطر، دانشکده دختران دکتر شریعتی، دانشگاه فنی حرفه ای، ایران، تهران
فاطمه مرادی - دانشجوی کارشناسی، تولید و بهره برداری گیاهان دارویی و معطر، دانشکده دختران دکتر شریعتی، دانشگاه فنی حرفه ای، ایران، تهران
هادی سالک معراجی - دکترای تخصصی زراعت، گرایش فیزیولوژی گیاهان زراعی، استادیار گروه علوم کشاورزی، دانشکده شریعتی، دانشگاه فنی حرفه ای، ایران، تهران

با عنایت به رشد روز افزون جمعیت کره ی خاکی ،تهیه غذا بعنوان یک دغدغه مهم ویک چالش خاص دردنیایامروزما است.پس بی شک حرکت فناوریهای نوین درراستای ایجاد شرایط وبسترهای مناسب ازجهت افزایش تولید،کیفیت،ماندگاری ومقاومت دربرابر آفات مختلف برای محصولات کشاورزی امری اجتناب ناپذیر است وایمن کننده و تولید کنندهامنیت غذایی ساکنان این کره خاکی است. این مهم حاصل نمی گردد مگر با تغییرات اساسی در بذور از پایه تا کشت،داشت و برداشت ،و در این پروسه آماده سازی بذرها اولین واساسی ترین اقدام لازم است که باید انجام شود که یکیازاین اقدامات مهم پرایمینگ بذر است.تکنیک های مختلفی در جهان بررسی شده،یکی ازاین تکنیک ها پرایمینگمیباشد. درپرایمینگ ما از بعد فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی آمادگی درجوانه زنی برای بذر ایجاد می کنیم تا پس از قرارگرفتن در بستر کشت دارای خواص خاص نظیر سرعت جوانه زنی، مقاومت دربرابر تغییرات سریع اکوسیستمی وهمچنین افزایش کمیت و کیفیت محصولات حاصل ازبذرهایی که تحت این تکنیک کشت شده اند با نمونه های کشتمعمولی (شاهد) بشوند . خشکی عامل مهمی است که بر جوانه زنی و رشد اولیه و سرعت نمو گیاه تاثیرگذار میباشد و بهعلت کاهش استقرار اولیه عملکرد اقتصادی را کاهش میدهد. استفاده از پیش تیمار بذور به منظور همگنی سبز شدن وافزایش سرعت رشد و کاهش اثرات نامساعد محیطی و به دنبال آن بهبود عملکرد میباشد . انواع روش های پرایمینگ بذربه طور گسترده جهت بهبود قابلیت جوانه زنی بذر و استقرار گیاهچه بسیاری از گیاهان اقتصادی به ویژه تحت تنشهای محیطی مورد استفاده قرار گرفته است.

پرایمینگ، تنش، تیمار بذر، تحمل