علی رهبری - کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکدهی ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان
سیدسینا شمس اسلامی - کارشناسی ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشکدهی ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان

بیان عاطفی، از جمله حق توسعه روابط و دسترسی به آموزش بهداشت عاطفی و ازدواج، یک حق ذاتی بشر است. داده-های پژوهش حاضر با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته با ۱۶ نفر از افراد نوجوان کم توان ذهنی خفیف در محدوده سنی ۱۸ تا ۲۵ سال در مورد تجربیات و دانش آنها درباره روابط عاطفی به دست آمده. سوال پژوهشی که این پروژه را راهنمایی میکرد این بود: تجارب زیسته روابط عاطفی و تمایلات عاطفی در افراد نوجوان کم توان ذهنی چگونه است؟ . مضامین اصلی به دست آمده شامل عدم دسترسی و روابط عاطفی با جنس مخالف در قالب ازدواج بود. یافته ها نشان میدهد که شرکت کنندگان با موانع و عدم دسترسی به آموزش روابط عاطفی مواجه بودند، و در حالی که آنها در مورد روابط عاطفی آموزش ندیده بودند، اغلب این دانش از طریق تجربیات زندگی روزمره به دست آمد. شرکت کنندگان خواستار توجه به روابط به عنوان موضوع اصلی و به عنوان رویکردی برای آموزش سلامت عاطفی بودند در نهایت، یافته ها تاکید میکند که شرکت کنندگان میدانستند در رابطه با روابط عاطفی چه میخواهند. همچنین تحلیل داده ها بر اهمیت در نظر گرفتن روابط عاطفی در چهارچوب ازدواج در افراد کم توان ذهنی دلالت کرد.

کم توانی ذهنی، پدیدارشناسی، روابط عاطفی، نوجوانی