سروش پرهیزکار - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه گیلان، ایرا ن
محمد محمودی الموتی - کارشناسی روا نشناسی عمومی، دانشگاه را زی، کرمانشاه، ایران
مهوش مولایی - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی ؛دانشگاه آزاد اسلامی بویین زهر ا، قزوین، ایرا ن
محمدرضا جدیدی - کارشناسی مهندسی پزشکی، دانشگا ه الیگودرز، لرستان، ایران
سیده مریم اسمعیلی - دانشجو کارشناسی ارشد روانشناسی عموم ی، دانشگاه آزاد اردبیل، ایران

زمینه و هدف: اختلال اضطراب فراگیر، یکی از اختلالات اضطرابی در دوره ی کودکی و نوجوانی است و مشکلات زیادی در حوزهی سلامت به همراه داشته است . هدف پژوهش حاضر، مقایسه آمیختگی فکر-عمل در دانش آموزان دارای نشانه های اختلال اضطراب فراگیر و عادی بود.روش پژوهش : مطالعه حاضر از لحاظ هدف بنیادی و از لحاظ شیوه گردآوری دادهها توصیفی و از نوع علی - مقایسه ای بود. نمونه پژوهش حاضر ۵۰ دانش آموز دارای اختلال اضطراب فراگیر و ۵۰ دانش آموز بهنجار مقطع دبیرستان شهر قزوین بود که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از مقیاس اضطراب فراگیر اسپیتزر و همکاران (۲۰۰۶) و مقیاس ادغام فکر و عمل شفران و راچمن (۱۹۹۸) استفاده شد.یافته ها: نتایج تحلیل واریانس نشان داد که تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه دانش آموزان اضطراب فراگیر و افراد عادی در متغیر آمیختگی فکر- عمل (۸۵/۹F= و ۰۱/۰(P< وجود دارد.بحث و نتیجه گیری : بنابراین می توان گفت که افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر از آمیختگی فکر- عمل بیشتری نسبت به افراد عادی برخوردارند.

ناگویی هیجانی، اختلال اضطراب فراگیر، دانش آموزان.