فاطمه شهبازی - کارشناسی ارشد روا نشناسی بالینی، دانشگاه آزاد واحد قزوی ن، ایران .
سروش پرهیزکار - کارشناسی ارشد روا نشناسی عمومی، دانشگاه گیلا ن، ایران
محمد محمودی الموتی - کارشناسی روا نشناسی عمومی، دانشگاه را زی، کرمانشاه، ایران .
محمدرضا جدیدی - کارشناسی مهندسی پزشکی، دانشگا ه الیگودرز، لرستان، ایران
سیده مریم اسمعیلی - دانشجوی کارشناسی ارشد روا نشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اردبیل، ایران.

زمینه و هدف: اختلال اضطراب فراگیر، اختلال فراگیری است که از طریق اضطراب بیش ازحد و نگرانی کنترلناپذیر مشخص می شود و مکانیسم ها و عوامل خطرساز متعددی در ایجاد و تداوم آن دخیل می باشد. بنابراین هدف پژوهش حاضر، مقایسه ناگویی هیجانی در دانش آموزان پسر دارای نشانه های اختلال اضطراب فراگیر و عادی بود.روش پژوهش : مطالعه حاضر ازلحاظ هدف بنیادی و ازلحاظ شیوه گردآوری دادهها توصیفی و از نوع علی - مقایسه ای بود. نمونه پژوهش حاضر ۵۰ دانش آموز دارای اختلال اضطراب فراگیر و ۵۰ دانش آموز بهنجار مقطع دبیرستان شهر قزوین بود که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از مقیاس اضطراب فراگیر اسپیتزر و همکاران (۲۰۰۶) و مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (۱۹۹۴) استفاده شد.یافته ها: نتایج تحلیل واریانس نشان داد که تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه بیماران اضطراب فراگیر و افراد عادی در متغیر ناگویی هیجانی (۷۷/۱۴F= و ۰۱/۰(P< وجود دارد.بحث و نتیجه گیری : بنابراین می توان گفت که دانش آموزان دارای اضطراب فراگیر از ناگویی هیجانی بیشتری نسبت به دانش آموزان عادی برخوردارند.

ناگویی هیجانی ، اختلال اضطراب فراگیر، دانش آموزان.