معصومه ملکیان - گروه زبان شناسی، دانشکده ادبیات فارسی و زبان های خارجی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
شهلا رقیب دوست - گروه زبان شناسی، دانشکده ادبیات فارسی و زبان های خارجی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.

چکیدهپژوهش حاضر بر آن است تا به شیوه کمی به مقایسه رشد زبان در کودکان پیش دبستانی فارسی زبان و فارسی-ترکی زبان با استفاده از شاخص صرفی-نحوی امتیازدهی رشد جمله (PDSS) بپردازد. بدین منظور، ۳۰ کودک فارسی زبان و ۳۰ کودک فارسی-ترکی زبان در سه گروه سنی ۳۷-۴۶، ۴۷-۵۶ و ۵۷-۶۶ ماهه از مهدکودک هایی در استان همدان انتخاب شدند. برای همسان سازی آزمودنی ها از نظر توانایی های زبانی و شناختی از پرسشنامه های LEAP و ASQ II استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۴ انجام شد. نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن است که بین رشد صرفی-نحوی کودکان فارسی زبان و فارسی-ترکی زبان تنها در بازه سنی ۵۷-۶۶ ماهگی تفاوت معناداری وجود دارد. این نتیجه گیری با یافته های پژوهش هایی مانند Bialystok et al. (۲۰۰۸) و Blom (۲۰۱۰) مبنی بر برتری عملکرد کلامی کودکان تک زبانه بر عملکرد کلامی همسالان دوزبانه آن ها همسو است. علاوه بر این، شواهدی در حمایت از تاثیر مثبت دوزبانگی بر رشد زبان در کودکان پیش دبستانی یافت نشد.

کلیدواژه ها: دوزبانگی, رشد زبان, رشد صرفی-نحوی, شاخص امتیازدهی رشد جمله