محمد غفاری فرد - دانشیار علوم اقتصادی، دانشگاه اهل بیت (ع)، تهران، ایران
سید حسن قوامی - استادیار اقتصاد بازرگانی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
یزدان علی رضایی - کارشناس ارشد علوم اقتصادی، دانشگاه اهل بیت (ع)، تهران، ایران

در دهه های اخیر رسیدن به رشد اقتصادی به همراه توزیع برابر و بالا رفتن کیفیت زندگی در قالب رشد فراگیر در ادبیات اقتصادی شکل گرفته است. پژوهش حاضر به بیان بررسی عوامل موثر بر رشد فراگیر با تاکید بر تبعیض در توزیع بودجه در استان های ایران با استفاده از روش پانل دیتا (داده های تابلویی) از طریق نرم افزار ایویوز پرداخته است. نتایج پژوهش نشان می دهد که یک درصد افزایش مشارکت اقتصادی نیروی کار، رشد فراگیر استان های ایران را به اندازه ۰.۸۴۷ درصد افزایش می دهد. با یک درصد افزایش در نسبت اعتبارات بانکی، رشد فراگیر استان های ایران به اندازه ۰.۲۵۵ درصد افزایش می کند. این بدان معنی است که نسبت اعتبارات بانکی یک مولفه تاثیرگذار مثبت بر رشد فراگیر استان های ایران است. ضریب متغیر تبعیض در توزیع بودجه نیز دارای اثرات منفی بر رشد فراگیر با ضریب ۰.۱۵۵- درصد می باشد. متغیر تورم اثر منفی و معنی دار بر رشد فراگیر استان های ایران گذاشته است. با یک درصد افزایش در نرخ تورم، رشد فراگیر استان های ایران به اندازه ۰.۱۲۳- درصد کاهش می یابد. بنابراین سیاست گذران اقتصادی جهت افزایش رشد فراگیر در استان های ایران تمرکززدایی در اعتبارات بانکی، مشارکت اقتصادی به همراه توازن در توزیع اعتبارات بودجه و توجه به مزیت های اقتصادی هر منطقه را مورد توجه قرار دهند.

رشد فراگیر, تبعیض در توزیع بودجه, مشارکت نیروی کار, رشد اقتصادی, نسبت اعتبارات بانکی