علی ایزدی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان
سیدهادی طیب نیا - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی/ دانشگاه سیستان و بلوچستان

روستاها، همواره مکانی برای ابداع ، نوآوری و خلاقیت هستند. با ورود رویکرد سکونتگاه های خلاق در مناطق روستایی، می توان عدم تمرکز، خلاقیت نیروی انسانی، مشارکت همگانی، توسعه روستایی پایدار را در بطن جامعه روستایی نهادینه کرد. حکمروایی خوب روستایی، پیش شرطی برای رسیدن به موارد ذکر شده به شمار می رود. لذا، پژوهش حاضر به منظور تحلیل نقش مدیریت مبتنی بر حکمروایی خوب روستایی در توسعه سکونتگاه های خلاق در مناطق روستایی، روستاهای شهرستان رشتخوار انجام شده است. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی است و روش پژوهش از نوع توصیفی – تحلیلی است. جمع-آوری داده ها به دو صورت اسنادی و میدانی(پرسشنامه) در دوبخش حکمروایی خوب روستایی و شکل گیری سکونتگاه های خلاق انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل سرپرستان خانوار در روستاهای شهرستان رشتخوار بوده که براساس فرمول کوکران حجم نمونه ۳۷۷ خانوار محاسبه و به صورت تصادفی ساده توزیع شد. برای تحلیل داده ها از تکنیک AHP، مدل تحلیلی سار، مدل ویکور، آزمون پیرسون استفاده شد. نتایج تحقیق موید آن است، حکمروایی خوب روستایی توانسته است به وجود آوردن روستاهای خلاق سطح کیفیت زندگی خانوارهای روستایی را تغییر دهد و کیفیت در حد مطلوب برای خانوارهای که در مناطق روستایی زندگی می کنند به ارمغان بیاورد. براساس مدل تحلیلی سار، روستای باسفر بهترین وضعیت را از لحاظ نه شاخص حکمروایی خوب روستایی در بین روستاهای این شهرستان دارا است. همچنین مشخص شد که بین حکمروایی خوب روستایی و شکل گیری سکونتگاه های خلاق در مناطق روستایی رابطه معناداری برقرار است.

مدیریت, سکونتگاه های خلاق, حکمروایی خوب روستایی, خلاقیت, روستاهای شهرستان رشتخوار