مروری بر خواص ضدباکتری نانوکامپوزیت های کیتوسان دارای نانوذرات فلزی برای استفاده در التیام زخم
عنوان مقاله: مروری بر خواص ضدباکتری نانوکامپوزیت های کیتوسان دارای نانوذرات فلزی برای استفاده در التیام زخم
شناسه ملی مقاله: JR_BSPR-13-4_004
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_BSPR-13-4_004
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد حسین کرمی - پژوهشگر پسا دکتری، دانشکده شیمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر ، تهران، صندوق پستی: ۴۴۱۳-۱۵۸۷۵
مجید عبدوس - دانشکده شیمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر ، تهران، صندوق پستی: ۴۴۱۳- ۱۵۸۷۵
محمدرضا کلائی - دانشکده مهندسی شیمی و پلیمر، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد تهران جنوب
امید مرادی - گروه شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر قدس ، صندوق پستی:۳۷۴-۳۷۵۱۵
خلاصه مقاله:
محمد حسین کرمی - پژوهشگر پسا دکتری، دانشکده شیمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر ، تهران، صندوق پستی: ۴۴۱۳-۱۵۸۷۵
مجید عبدوس - دانشکده شیمی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر ، تهران، صندوق پستی: ۴۴۱۳- ۱۵۸۷۵
محمدرضا کلائی - دانشکده مهندسی شیمی و پلیمر، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد تهران جنوب
امید مرادی - گروه شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر قدس ، صندوق پستی:۳۷۴-۳۷۵۱۵
کیتوسان (CS) به عنوان پلیمری طبیعی به دلیل خواص مفید آن شامل عدم سمیت، خواص زیستی عالی، زیست تخریب پذیری و پیشبرد رسوب کلاژن در زمینه التیام زخم بسیار مطالعه شده است. با این حال، استحکام مکانیکی ضعیف و خواص ضدباکتری متوسط از معایبی هستند که کاربرد بالینی بیشتر آن را محدود می کند. کیتوسان کوپلیمری با زنجیر خطی از دیگلوکوزآمین و N-استیل بتادیگلوکوزامین است که با استیل زدایی کیتین تولید می شود. استیل زدایی به تشکیل گروه های آمین کاتیونی منجر می شود که در واقع پیش نیازی برای عملکرد ضدباکتری کیتوسان است. بسیاری از پژوهشگران استفاده از نانوفناوری به ویژه نانوذرات فلزی (MNPs) را به منظور بهبود استحکام مکانیکی و خواص ضدباکتری خاص کامپوزیتهای کیتوسان با نتایج امیدبخش اتخاذ کردهاند. افزون بر این، کیتوسان بهطور طبیعی به عنوان عامل کاهش دهنده برای نانوذرات فلزی عمل می کند که می تواند سمیت سلولی را نیز کاهش دهد. بنابراین کیتوسان در ترکیب با نانوذرات فلزی، فعالیت ضدباکتری، استحکام مکانیکی عالی و خواص ضدالتهابی نشان می دهد و قابلیت بالقوه زیادی برای شتابدهی به فرایند التیام زخم دارد. شایان ذکر است، سازوکار عمل نانوذرات فلزی به دز وابسته است و غلظت بیش از حد می تواند سمیت سلولی درخور توجهی ایجاد کند. بازده بارگذاری و سرعت آزادسازی نانوذرات فلزی با توجه به فرایند ساخت تغییر می کند. از این رو، بررسی بیشتر دزبندی و روش های آماده سازی، پیش شرط ضروری برای کاربردهای بالینی است.
کلمات کلیدی: کیتوسان, نانوذرات فلزی, سمیت سلولی, باکتری ایستان, التیام زخم
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1952171/