مریم بابایی - مرکز جامع سنجش،آموزش توانبخشی _ بیرانشهر

هدف از پژوهش حاضر بررسی عملکرد خانواده در سازگاری اجتماعی دانش آموزان می باشد. در این پژوهش جمع آوری اطلاعات با بررسی نظری و مرور نتایج سایر پژوهش ها و ارائه مفاهیم عملکرد خانواده در سازگاری اجتماعی دانش آموزان انجام شد.سازگاری اجتماعی توانایی ایجاد ارتباط متقابل با دیگران در زمینه خاص اجتماعی به طریق خاص که در عرف جامعه قابل قبول و ارزشمند باشد و فرایندی است که افراد را قادر می سازد تا رفتار دیگران را درک و پیش بینی کنند، رفتار خود را کنترل و تعاملات اجتماعی خود را تنظیم کنند. جامعه شناسان اساس رشد، تعالی و تکامل انسان را در نتیجه ی ارتباط و تعامل اجتماعی او با دیگران و محیط می دانند. از طرفی اولین و مهمترین واحد اجتماعی که در سازگاری اجتماعی، رشد عاطفی، اجتماعی و تحصیلی دانش آموز ایفای نقش می کند خانواده است. هر انسانی قسمت اعظم زندگی خود را در خانواده سپری می کند. خانواده به اولین گروه خویشاوندی یک کودک اطلاق می شود و نخستین پیوند میان کودک و محیط اطراف است. کودک در آنجا پندارهای اولیه درباره جهان خارج را فرا می گیرد. از لحاظ جسمی و ذهنی رشد و پرورش پیدا می کند. سخن گفتن و هنجارهای اساسی رفتار را یاد می گیرد و سرانجام نگرش ها، اخلاق و روحیاتش در خانواده شکل می گیرد و به عبارت دیگر اجتماعی می شود و آماده ورود به مدرسه می شود.

کلید واژه ها: سازگاری اجتماعی، عامل خانواده ، دانش آموزان