حمید رحمانی سامانی - استادیارگروه مهندسی عمران واحدپردیس دانشگاه آزاداسلامی پردیس ایران

یک راه متداول و موفق برای کنترل سازه، اتلاف انرژی جنبشی به کمک میراگرهای اصطکاکی است . پاسخ یک قاب مجهز به میراگر اصطکاکی در هنگام رخداد زلزله به شدت به بار آستانه لغزش میراگرهای اصطکاکی وابسته است . مقادیر کم بار لغزش ممکن است منجر به تغییر شکل بیش از حد شود در حالی که بارهای لغزش بزرگ ممکن است از لغزش جلوگیری کند. از این رو، انتخاب مقادیر مناسب برای بار آستانه لغزش میراگرها برای دستیابی به استهلاک بهینه انرژی ورودی زلزله بسیار حائز اهمیت است . راه حل این مشکل ، توسعه روش های سازمان یافته طراحی می باشد که معیارها و ضوابط آیین نامه ای را ارضاء کرده و تخمینی از مقدار بار لغزش میراگرها را بدست دهد. با داشتن ضریب رفتار، استفاده از بارگذاری استاتیکی آیین نامه ها امکان پذیر خواهد بود. در این پژوهش ، ضریب رفتار قاب های خمشی فولادی مجهز به میراگرهای اصطکاکی به صورت تابعی از بار آستانه لغزش تعیین می گردد. ضریب رفتار برای دو دهانه ۵ متر و ۷ متر محاسبه می شود. نتایج نشان می دهد که بار آستانه لغزش بهینه که منجر به ضرب رفتار بیشینه می شود در محدوده ۸% تا ۲۰% از وزن سازه می باشد. هر اندازه ارتفاع سازه بیشتر شود، بار آستانه لغزش بهینه کاهش پیدا می کند. نهایتا رابطه ای برای ضریب رفتار به صورت تابعی از بار آستانه لغزش ارائه می شود.

میراگر اصطکاکی ، کنترل غیر فعال سازه، ضریب رفتار، بار آستانه لغزش، تحلیل دینامیکی غیر خطی