سهیل عرب زاده - کارشناس ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت اله آملی

انسان در عصر حاضر به علت تحولات متعدد و عظیم فکری ، عقیدتی ، تکنلوژیکی و تسلط بر محیط در دوره های مختلف علی الخصوص پس از جنگ جهانی دوم از خدا محوری به خود محوری روی آورده . که تحولات ناشی از این طرز تفکر ، منجر به ایجاد سیاقی از رفتار ها و نوع زندگی شده که هر روز آن را تغییر میدهد و آن را مد قلمداد میکند . پنداشت روی آورندگان به این خط فکری مترود و تکراری وتقلیدی بودن سنت هاییست که طی سالیان دراز بدان عمل میشده . غافل از این که سنت ، خود پذیرای تغییرات هر عصر بوده و توانایی این را نیز دارد که در زمان حاضر با تحولات موجود همسو شود و در آن بیامیزد.معماری در خطه ی مازندران از سالیان دراز همواره دارای اسلوب و سیاقی خاص بوده و در عین حال مملو از زیبایی های صوری و معنایی وخلاقیت های منطقی و متناسب بود . ولی در عصر حاضر ، با کنار نهادن این روند صحیح و وارد شدن معماری غربی به ساخت و ساز های جدید ، چهره ای نا مانوس از یک فضای در هم آمیخته ی شهری را به رخ ما می کشد که احساس تشویش و نا آرامی را به ساکنان این منطقه القا می کند .در این پژوهش از طریق توصیفی تاریخی و مطالعه ی موردی به بررسی تاثیر مدرنیته در شکل گیری نما های مسکونی شهر آمل پرداخته شده است و سعی بر این بوده که با بررسی میزان تحولات نما های شهر آمل و دلایل آن ، گرایش این نما ها به مد و تحلیل آن ها و همچنین عواقب ناشی از این جهت گیری را بررسی کنیم . در این راستا از چند نمونه ساختمان از دوره های قاجاری ، پهلوی و معاصر مورد تحلیل قرار گرفته است

تکنو لوژی ،دگرایی ، سنت ، مدرنیسم ،نماهای مسکونی ، مصالح بومی