منصور پرهیزگار

بررسی آمارنشان می دهد که خسارات سیلاب در ۵ دهه اخیر بیش از نیمی از کل خسارات ناشی از بلایای طبیعی در دنیا را به خود اختصاص داده است . شرایط اقلیمی و جغرافیایی ایران نیز به گونه ایست که هر ساله شاهد رخداد پدیده سیلاب همراه باخسارات فراوان آن می باشیم . نکته حائز اهمیت آن است که در دوره های کم آبی و خشکسالی نیز رخداد این پدیده متوقف نشده وعضاب با شدت بزرگتر و حجم خسارات بالاتر رخ می دهد .بنابراین می توان اذعان داشت که دیگر نباید سیلاب را به عنوان یک حادثه غیرمترقبه در کشور دانست . آنچه درسال های اخیر درسطح دنیا درزمینه روش های کاهش خسارات سیل و شیوه برخورد با رخداد سیلاب مشاهده می شود. تغییر نگرش از »مهار سیلاب« به »مدیریت سیلاب « می باشد. علیرغم اینکه کشور ایران جزء چند کشور حادثه خیز دنیا بحساب می آید بطوری که از ۴۱ نوع پدیده بلاخیز شناخته شده در جهان، ۳۳ مورد آن در کشورمان حادث می گردد اما متاسفانه کم توجهی به علم مدیریت بحران بویژه در بحران های طبیعی ، هرساله خسارات زیادی را برکشور تحمیل می نماید. در این مقاله با رویکردی مستند و تحلیلی و با کمک گیری از روش سلسله مراتبی AHP، با بررسی حادثه سیل فروردین ۱۳۹۵ دزفول، بعضی از علل وقوع این حادثه بیان و نحوه مدیریت این بحران مورد بررسی قرار گرفته شده است تا به عنوان یکی از گام ها در پژوهش بررسی سیستم مدیریت این بحران، بتوان از تکرار چنین اشتباهاتی جلوگیری و از این حادثه بحرانی برای مدیریت بهتر سیلاب های بعدی درس آموزی شود..

مدیریت شهری در بحران، مدیریت بحران، سیل ، روش سلسه مراتبی ،AHP، دزفول